عقد آنی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عقد به اعتبار اجرای تعهدات ناشی از آن در زمان انعقاد به عقد آنی یا فوری و مستمر تقسیم شدهاست. منظور از عقد آنی، عقدی است که اثر آن اصولاً با انعقاد قرارداد یا در زمان انتخاب شده از جانب طرفین، ایجاد میگردد. همچون عقد بیع که به محض وقوع عقد بیع، مشتری مالک مبیع و فروشنده مالک ثمن میگردد.[۱]
مطالعات تطبیقی
علیرغم آنکه قسم مذکور از اقسام عقد در قانون مدنی ایران وجود ندارد لیکن در قانون مدنی جدید فرانسه در ماده ۱–۱۱۱۱ این قرارداد به صراحت تعریف شدهاست. «قرارداد با اجرای فوری، قراردادی است که تعهدات آن میتواند در یک مرحله اجرا شود.»[۲]
منابع
- ↑ سیدمرتضی قاسمزاده. حقوق مدنی اصول قراردادها و تعهدات نظری و کاربردی. چاپ 14. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670516
- ↑ سیامک پاکباز. شرح قانون مدنی فرانسه. چاپ 1. میزان، 1401. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6670524