مطالعه تطبیقی حقوق ایران، انگلستان و مصر در خصوص روش‌های تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه و چگونگی حل اختلاف طرفین
مطالعه تطبیقی حقوق ایران، انگلستان و مصر در خصوص روش‌های تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه و چگونگی حل اختلاف طرفین عنوان مقاله ای از رسول احمدی فر است که در شهریور 1402 و شماره 60 فصلنامه علمی پژوهش نامه حقوق اسلامی منتشر شده است.
 | |
| عنوان | مطالعه تطبیقی حقوق ایران، انگلستان و مصر در خصوص روش‌های تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه و چگونگی حل اختلاف طرفین |
|---|---|
| نویسنده | رسول احمدی فر |
| محور موضوعی | حققو خصوصی |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| منتشر شده در | نشریه پژوهشنامه حقوق اسلامی |
| دوره | ۲۴ |
| شماره | ۶۰ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
چکیده
در بیع کلی فی‌الذمه مبیع مشخصی در رابطه قراردادی اصحاب عقد وجود ندارد و به همین خاطر روش تعیین مبیع باید متناسب با این وضعیت معین گردد. سیستم‌های حقوقی از روش‌های گوناگونی برای تعیین مبیع کلی فی‌الذمه استفاده می‌کنند، لذا مطالعه این روش‌ها می‌تواند نیازهای جامعه به قواعد حقوقی را به درستی شناسایی نماید. دور از نظر نیست که در مواردی ممکن است طرفین در تطبیق کالای تحویلی با مشخصات قراردادی دچار اختلاف شوند. وانگهی، هدف پژوهش حاضر بررسی روش‌های تعیین مبیع کلی در سیستم‌های حقوقی مورد مطالعه و همچنین مطالعه تطبیقی روش‌های حل اختلاف طرفین در این نظام‌ها با روش توصیفی تحلیلی خواهد بود. نتایج حاصل‌شده از این نوشتار حاکی از آن است که در نظام‌های حقوقی ایران و مصر برای تعیین مبیع کلی از توصیف و یا تعیین از طریق نمونه اقدام می‌شود و نظام حقوقی انگلستان علاوه بر بهره‌برداری از موارد مذکور، از شرط مناسب بودن مبیع برای هدف خاص نیز بهره جسته است. در دیگر سو، اختلاف طرفین در تعیین مبیع کلی، در حقوق ایران و مصر موکول به بررسی نسبی مقدار، جنس، وصف و مطابقت کالای تسلیمی با نمونه خواهد بود و در حقوق انگلستان اختلاف فوق‌الاشعار علاوه بر موارد مرقوم، ممکن است موکول به بررسی مناسب بودن مبیع برای هدف خاص قراردادی طرفین باشد. گذشته از سکوت دکترین نظام حقوقی ایران، بر اساس قواعد عمومی، فروشنده باید در صورت حدوث اختلاف در زمان تسلیم، مطابقت کالای تحویلی را با مبیع معین در قرارداد ثابت کند و اگر مشتری بعد از تسلیم مدعی عدم مطابقت باشد باید از عهده اثبات این امر برآید. در نظام‌های حقوقی انگلستان و مصر مشتری در هنگام تسلیم مبیع حق معاینه دارد و چنانچه مبیع فاقد ویژگی‌های قراردادی باشد بایستی از دادگاه بخواهد تا آن را معاینه نماید. نهایتاً، بار اثبات عدم مطابقت مبیع در نظام انگلیسی بر عهده مشتری و در نظام مصری اثبات اصل تعهد در خصوص چگونگی مبیع بر عهده مشتری است و پس از آن، بایع باید از عهده اثبات اجرای تعهد مطابق با قرارداد برآید.
کلید واژه ها
- بیع کلی
- مبیع کلی
- تعیین مبیع کلی
- اختلاف در تعیین مبیع
- حق معاینه مبیع
مواد مرتبط
- ماده 362 قانون مدنی
- ماده 367 قانون مدنی
- ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 198 قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده 351 قانون مدنی
- ماده 7 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 30 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 1257 قانون مدنی
- ماده 389 قانون مدنی مصر
- ماده 419 قانون مدنی مصر
- ماده 342 قانون مدنی
- ماده 354 قانون مدنی
- ماده 15 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 13 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 16 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 17 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 279 قانون مدنی
- ماده 3 قانون فروش کالا انگلستان
- ماده 420 قانون مدنی
- ماده 219 قانون مدنی
- ماده 220 قانون مدنی
- ماده 222 قانون مدنی