ماده ۱۳۱ قانون تجارت

ماده ۱۳۱ قانون تجارت: در صورت ورشکستگی یکی از شرکاء و همچنین در صورتی که یکی از طلبکاران شخصی یکی از شرکاء به موجب ماده ۱۲۹ انحلال شرکت را تقاضا کرده سایر شرکاء می‌توانند سهمی آن شریک را از دارایی شرکت نقداً تادیه کرده و او را از شرکت خارج کنند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۰ قانون تجارت
• ماده ۱۳۲ قانون تجارت
• ماده ۱۸۹ قانون تجارت

توضیح واژگان

• شرکت تضامنی: ماده ۱۱۶ قانون تجارت، مقرر می‌دارد:«شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می‌شود: اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است». همچنین در تعریف شرکت تضامنی، چنین بیان شده است که شرکتی است که بین چند نفر، با مسئولیت تضامنی آنان، نسبت به دیون و تعهدات شرکت تشکیل می‌گردد. به عبارت دیگر، شرکت تضامنی، شرکتی تجاری است که تحت عنوان نام معینی میان دو یا چند نفر به صفت شخصی و با وجه تضامن نسبت دیون شرکت، ایجاد می‌گردد.
• انحلال شرکت: یعنی خاتمه دادن به فعالیت و حیات شرکت است. انحلال شرکت به صورت داوطلبانه؛ بدون دخالت دادگاه یا با ورود دادگاه ممکن است رخ دهد. ورشکستگی طبیعی‌ترین و کم هزینه‌ترین شیوه پایان دادن به حیات شرکت سهامی به‌شمار می آید. تنها مرجعی از شرکت که دارای صلاحیت انحلال شرکت می‌باشد مجمع عمومی فوق‌العاده می‌باشد.
• سرمایه شرکت: دارایی شرکت عبارت است مجموعه آورده‌های نقدی و غیر نقدی شرکا که با عنوان سرمایه در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت‌های صنعتی و اداره ثبت اسناد و املاک اظهار و ثبت شده باشد. سرمایه شرکت، ممکن است به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 131 قانون تجارت

شرکا، با استناد به ماده ۱۳۱ قانون تجارت، درصورت ورشکستگی یکی از شرکا، سهمی را که شریک ورشکسته در شرکت دارد؛ باید به‌طور نقدی، به مدیر تصفیه پرداخت نموده و با موافقت وی، که قائم مقام شریک ورشکسته است؛ شریک مزبور را از شرکت خارج نمایند. جهت محاسبه ارزش حصه شریک ورشکسته، موضوع ماده ۱۳۱ قانون تجارت، نمی‌توان تنها به برآورد شرکای شرکت استناد نمود و نظر طلبکاران نیز شرط است. چنانچه بین اشخاص مزبور اختلاف ایجاد گردد؛ جهت رفع مشکل، دو راه قابل تصور است:

1. به بیلان شرکت مراجعه گردد. لیکن از آنجا که ممکن است بیلان، با سوءقصد به نحو نادرست تنظیم گردیده و مندرجات آن، بیانگر دارایی حقیقی شرکت نباشد؛ پس توسل به این راهکار، چندان صحیح به نظر نمی‌رسد.
2. رجوع به کارشناس، که هرچند امری است صحیح، لیکن لازمه آن، اصلاح برخی مقررات مربوطه است.

مزیت استقبال شرکا از راه حل مذکور در ماده ۱۳۱ قانون تجارت، این است که با پرداخت ارزش حصه شریک ورشکسته، شخص جدیدی وارد شرکت نگردیده؛ درنتیجه تغییری در وضعیت شرکت ایجاد نمی‌گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 131 قانون تجارت

1. در صورت ورشکستگی یکی از شرکاء، امکان ادامه فعالیت شرکت با خروج شریک ورشکسته وجود دارد.
2. سایر شرکاء می‌توانند با پرداخت نقدی سهم شریک ورشکسته، او را از شرکت خارج کنند.
3. طلبکاران شخصی یکی از شرکاء می‌توانند بر اساس ماده ۱۲۹، انحلال شرکت را تقاضا کنند.
4. پرداخت سهم شریک ورشکسته باید از دارایی شرکت انجام شود.
5. هدف از این ماده، حفظ ادامه فعالیت شرکت و جلوگیری از انحلال آن در مواجهه با مشکلات شرکاء است.

رویه های قضایی

• نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۴۵ مورخ ۱۴۰۰/۰۲/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تفاوت دعوای ابطال با دعوای بطلان قرارداد

پایان نامه و رساله های مرتبط

• بررسی ارتباط ورشکستگی شرکت های تجاری با ورشکستگی شرکاء در قانون ایران

مقالات مرتبط

• معاملات عمده‌ی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال