ماده ۱۸۹ قانون تجارت
ماده ۱۸۹ قانون تجارت: مفاد ماده ۱۲۶ (جز مسئولیت شرکاء که به نسبت سرمایه آنها است) و مواد ۱۲۷ تا ۱۳۶ در شرکتهای نسبی نیز جاری است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- شرکت نسبی:«شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایهای است که در شرکت گذاشته».[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 189 قانون تجارت
چنین بیان شده است که اگر شرکت، به دلیلی غیر از ورشکستگی، نظیر رضایت شرکا منحل گردد؛ به دلیل اینکه شرکت تا پایان عملیات تصفیه، همچنان شخصیت حقوقی خود را حفظ مینماید؛ اگر معلوم گردد که توانایی تأدیه دیون خود را ندارد؛ میتوان حکم ورشکستگی او را صادر نمود. صرف نظر از اینکه تاریخ توقف، قبل یا بعد از انحلال شرکت باشد؛ تصفیه، برابر با مقررات ورشکستگی صورت خواهد پذیرفت. منطقی است که قانونگذار، صدور حکم ورشکستگی پس از انحلال شرکت را، مشروط به عدم تقسیم دارایی شرکت نمودهاست. این امر باید به عنوان قاعدهای که منحصر به شرکت تضامنی نیست؛ پذیرفته شود. چراکه با تقسیم دارایی شرکت، حفظ شخصیت حقوقی آن، که برای تصفیه و تقسیم دارایی آن لازم بوده؛ دیگر معنایی ندارد. در واقع، زمانی که شرکت، فاقد شخصیت حقوقی باشد؛ تقاضای ورشکستگی آن نیز، بیمورد است.[۲]
مقالات مرتبط
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 189 قانون تجارت
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- ماده ۱۸۹ قانون تجارت به شرکتهای نسبی اشاره دارد.
- مفاد ماده ۱۲۶ قانون تجارت در شرکتهای نسبی نیز اعمال میشود، اما با تفاوت در مسئولیت شرکاء.
- مسئولیت شرکاء در شرکتهای نسبی به نسبت سرمایه آنها تعیین میشود.
- مواد ۱۲۷ تا ۱۳۶ قانون تجارت نیز در شرکتهای نسبی قابل اجرا هستند.
- شرکتهای نسبی از نظر حقوقی چارچوبهای مشترکی با دیگر انواع شرکتها دارند، اما تفاوتهای خاصی از نظر مسئولیت و سرمایهگذاری وجود دارد.
رویه های قضایی
منابع
- ↑ ماده ۱۸۳ قانون تجارت
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265960