ماده ۱۸۹ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۸۹ قانون تجارت: مفاد ماده 126 ( جز مسئولیت شرکاء که به نسبت سرمایه آنها است) و مواد 127 تا 136 در شرکتهای نسبی نیز جاری است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر شرکت، به دلیلی غیر از ورشکستگی، نظیر رضایت شرکا منحل گردد؛ به دلیل اینکه شرکت تا پایان عملیات تصفیه، همچنان شخصیت حقوقی خود را حفظ می نماید؛ اگر معلوم گردد که توانایی تأدیه دیون خود را ندارد؛ می توان حکم ورشکستگی او را صادر نمود. و صرف نظر از اینکه تاریخ توقف، قبل و یا بعد از انحلال شرکت باشد؛  تصفیه، برابر با مقررات ورشکستگی صورت خواهد پذیرفت. و منطقی است که قانونگذار، صدور حکم ورشکستگی پس از انحلال شرکت را، مشروط به عدم تقسیم دارایی شرکت نموده است. حکم مزبور را، باید به عنوان قاعده ای که منحصر به شرکت تضامنی نیست؛ پذیرفت. چراکه با تقسیم دارایی شرکت، حفظ شخصیت حقوقی آن، که برای تصفیه و تقسیم دارایی آن لازم بوده؛ دیگر معنایی ندارد. درواقع تا زمانی که شرکت، فاقد شخصیت حقوقی باشد؛ تقاضای ورشکستگی آن نیز، بی مورد است.[۱]

مقالات مرتبط

منابع:

  1. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (ورشکستگی و تصفیه امور ورشکسته). چاپ 13. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2265960