تعارض قوانین

در تعریف تعارض قوانین، چنین بیان شده است که هرگاه اجرای یکی از اوامر قانونگذار با اطاعت از حکم دیگر او مخالف باشد آن دو حکم را متعارض و نسبت آن‌ها را تعارض یا تناقض می‌نامند.[۱]

مواد مرتبط

اقسام

منظور از تعارض قوانین داخلی، مواردی مانند تعارض قوانین بین مواد آیین دادرسی مدنی در مرور زمان مملک با ماده ۳۲۵ قانون مدنی و پاره‌ای از مواد راجع به بیع فضولی، است. همچنین، بین ماده ۴۴۸ قانون مدنی و بند اول ماده ۲۳۳ قانون مدنی نیز، تعارض وجود دارد. مثال دیگر، تعارض موجود بین مواد ۱۹۱ تا ۱۹۴ قانون مدنی با ماده ۳۳۹ قانون مدنی است. در این خصوص، شایان ذکر است که تعارض قانون با آیین‌نامه و همچنین تعارض حکم ثانوی با حکم اولی نیز، داخل در عنوان تعارض قوانین است.[۲]

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4456164
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 115700