حریم چاه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Tavakolikia (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''حریم چاه''' برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.<ref>ماده 137 قانون مدنی</ref> تشخیص حریم چاه، با وزارت نیرو است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شا...» ایجاد کرد) |
Tavakolikia (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''حریم چاه''' برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.<ref>[[ماده ۱۳۷ قانون مدنی|ماده 137 قانون مدنی]]</ref> | ||
تشخیص | تشخیص حریم چاه، با وزارت نیرو است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=188220|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}<references /> | {{پانویس}}<references /> | ||
نسخهٔ ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۱
حریم چاه برای آب خوردن (۲۰) گز و برای زراعت (۳۰) گز است.[۱]
تشخیص حریم چاه، با وزارت نیرو است.[۲]
منابع
- ↑ ماده 137 قانون مدنی
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 188220