قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
=== 3. قانون آیین دادرسی مصوب 1379 === | === 3. قانون آیین دادرسی مصوب 1379 === | ||
این قانون هم اکنون نیز [[لازم الاجرا|لازم الاجراست]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6665148|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=بهشتی|نام۲=نادر|نام خانوادگی۲=مردانی|چاپ=4}}</ref> | این قانون هم اکنون نیز [[لازم الاجرا|لازم الاجراست]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6665148|صفحه=|نام۱=محمدجواد|نام خانوادگی۱=بهشتی|نام۲=نادر|نام خانوادگی۲=مردانی|چاپ=4}}</ref> | ||
== تقسیم بندی قانون آیین دادرسی مدنی == | |||
=== کتاب اول - در امور مدنی === | |||
==== کلیات ==== | |||
===== باب اول - در صلاحیت دادگاهها ===== | |||
====== فصل اول - در صلاحیت ذاتی و نسبی دادگاه ها ====== | |||
====== فصل دوم - اختلاف در صلاحیت و ترتیب حل آن ====== | |||
===== باب دوم - وکالت در دعاوی ===== | |||
===== باب سوم - دادرسی نخستین ===== | |||
====== فصل اول - دادخواست ====== | |||
== رویه‌های قضایی == | == رویه‌های قضایی == | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸
قانون آیین دادرسی مدنی، در اصطلاحات اسلامی مطلقاً به مقررات رسیدگی طرق‌الحکم می‌گفتند و در واقع قوانینی است که قضات در رسیدگی مدنی و امور حسبی به کار می‌برند.[۱] قانون آیین دادرسی مدنی لازم الاجرای کنونی مشتمل بر 529 ماده و 72 تبصره است که در تاریخ 1379/1/21 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در تاریخ 1379/1/28 مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفت.[۲]
سیر تحولات قانون آیین دادرسی مدنی
قبل از استقرار حکومت مشروطه در ایران سازمان قضایی از نوع کنونی وجود نداشت و تنها دیوان خانه عدالت در تهران مستقر بود که آن هم مقررات رسیدگی و آیین قضاوت خاصی نداشت. در شهرستان ها و روستاها نیز حکام ولایات بین مردم حل اختلاف می‌کردند. پس از مشروطه مقرراتی در این باره تصویب شد که ذیلا اشاره می‌گردد؛
1.قانون اصول محاکمات حقوقی مصوب 1290
اولین قانون مشابه با قانون آیین دادرسی مدنی فعلی در ایران، تحت عنوان قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی در سال ۱۲۹۰ شمسی، پس از پیروزی انقلاب مشروطه و توسط کمیسیون قوانین عدلیه در دومین دوره مجلس شواری ملی به تصویب رسید.
در سال های 1301 تا 1312 اصلاحاتی بر این قانون صورت گرفت که دو مورد از مهمترین آنها به موجب قانون اصول محاکمات آزمایش در سال 1305 و قانون تسریع محاکمات مصوب 1309 بود.
2. قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1318
توسط مجلس سنا و شورای ملی در 789 ماده تصویب گردید. پس از انقلاب اسلامی بخشی از مواد این قانون در مورد مرور زمان و خسارت تاخیر تادیه از سوی شورای نگهبان خلاف شرع اعلام شد و با تصویب قوانین زیر بخش عمده ای از آن قانون به صورت صریح یا ضمنی نسخ شد:
1.قانون تشکیل دادگاه های عمومی مصوب 1358
2.لایحه قانونی دادگاه مدنی خاص 1358
3.قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1360
4. قانون تشکیل دادگاه های حقوقی 1 و 2 مصوب 1364
5.قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه‌ی رسیدگی دادگاه هامصوب 1372
6.قانون تشکیل دادگاه های کیفری 1 و 2 شعب دیوان عالی کشور مصوب 1368
7.قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1373
3. قانون آیین دادرسی مصوب 1379
این قانون هم اکنون نیز لازم الاجراست.[۳]
تقسیم بندی قانون آیین دادرسی مدنی
کتاب اول - در امور مدنی
کلیات
باب اول - در صلاحیت دادگاهها
فصل اول - در صلاحیت ذاتی و نسبی دادگاه ها
فصل دوم - اختلاف در صلاحیت و ترتیب حل آن
باب دوم - وکالت در دعاوی
باب سوم - دادرسی نخستین
فصل اول - دادخواست
رویه‌های قضایی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 338332
- ↑ https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93305
- ↑ محمدجواد بهشتی و نادر مردانی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول). چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665148