ماده ۱۸۹ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۵۷ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

جرایم موجب حد و تعزیر با شهادت بر شهادت اثبات نمی شود لکن قصاص، دیه و ضمان مالی با آن قابل اثبات است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

با توجه به حق الناس بودن قصاص و دیه، این دو برخلاف جرائم موجب حد و تعزیر، با شهادت بر شهادت، قابل اثبات می باشند.[۱]بنابراین ارکان جرائم مستوجب حد و تعزیر را با شهادت بر شهادت نمیتوان احراز کرد.[۲]

به علاوه حکم این ماده که مقرر میدارد جرایم موجب حد، با شهادت بر شهادت قابل اثبات نیستند، مطابق با عرف و منطق نیست و مبتنی بر قاعده تخفیف در حدود است که قاعده ای تعبدی است.[۳]همچنین به نظر میرسد شهادت بر شهادت، بر شهادت شاهد اصلی که با دو واسطه انجام میشود، قابل پذیرش نیست.[۴]

مستندات فقهی

در روایتی از حضرت علی امده است که "در حدود شهادت بر شهادت پذیرفته نمیشود"[۵]

منابع

  1. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص). چاپ 11. میزان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4033276
  2. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4163880
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3855648
  4. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3855644
  5. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3855624