ماده ۱۹۶ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه گواهی شهود معرفی شده در اثبات جرح یا تعدیل شاهد با یکدیگر معارض باشد از اعتبار ساقط است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس قواعد عمومی، تعارض شهادت ها موجب سقوط آنهاست اما اگر شهادت به جرح با شهادت به تعدیل تعارض داشته باشند،شهادت به جرح مقدم میشود .چون شهادت به عدالت به معنای عدم اطلاع از فسق شاهد است اما شهادت به فسق به معنای آگاهی از امری است که دیگران نسبت به آن آگاهی ندارند مگر اینکه سبب عدالت امری وجودی ،مثل اذعان شاهد به توبه فرد موضوع شهادت باشد. [۱]گفتنی است که شهود جرح و تعدیل مانند بقیه شهادت هاست و باید واجد شرایط شهادت باشد.[۲]

انتقادات

ممکن است اینگونه بیان شود که اثبات عدالت شاهد از راه شهادت هچگاه به سرانجام نمیرسد چون هر شاهد معرفی شده نیاز به تعدیل دارد پس موجب تسلسل است.[۳]

منابع

  1. عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1226076
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861168
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861184