اقامتگاه اجباری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۳ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

به اقامتگاهی که قانون، بدون در نظرگرفتن حق انتخاب برای شخص، با توجه به برخی موقعیت ها، انتخاب می‌کند؛ اقامتگاه اجباری گویند. [۱][۲]

مواد مرتبط

اقامتگاه زن شوهردار

مقاله اصلی: "اقامتگاه زن شوهردار"

اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است مع‌ذلک زنی که شوهر او اقامتگاه معلومی ندارد و همچنین زنی که با رضایت شوهر خود و یا با اجازه‌ی محکمه مسکن علی‌حده اختیار کرده می‌تواند اقامتگاه شخصی علی‌حده نیز داشته باشد،[۳] لذا زن، در مواردی، با اذن دادگاه یا شوهر خود، می‌تواند اقامتگاه علیحده ای برگزیند.[۴]

اقامتگاه صغیر و محجور

مقاله اصلی: "اقامتگاه محجور"

اقامتگاه صغیر و محجور همان اقامتگاه ولی یا قیم آن‌ها است.[۵]

اقامتگاه مأمورین دولتی

مقاله اصلی: "اقامتگاه مأمورین دولتی"

اقامتگاه مأمورین دولتی، محلی است که در آن جا مأموریت ثابت دارند،[۶] یعنی محلی که به موجب حکم کارگزینی، به‌طور دائم، محل مأموریت آنان، می‌باشد.[۷][۸]

اقامتگاه نظامیان

مقاله اصلی: "اقامتگاه افراد نظامی"

نظامیان، دارای اقامتگاه اجباری هستند،[۹][۱۰] اقامتگاه افراد نظامی که در ساخلو هستند محل ساخلوی آن‌ها است[۱۱]، زیرا پادگان، مرکز مهم امور اشخاص نظامی است،[۱۲] و با تغییر محل خدمت شخص نظامی، اقامتگاه او نیز، تغییر می‌یابد.[۱۳]

اقامتگاه کارگران و خدمه

مقاله اصلی: "اقامتگاه کارگران و خدمه"

اگر اشخاص کبیر که معمولاً نزد دیگری کار یا خدمت می‌کنند در منزل کارفرما یا مخدوم خود سکونت داشته باشند اقامتگاه آن‌ها همان اقامتگاه کارفرما یا مخدوم آن‌ها خواهد بود،[۱۴] شرط تحقق این حکم، محجور نبودن مخدوم یا کارفرما است.[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 11804
  2. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125172
  3. ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی
  4. محمود سلجوقی. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) (کلیات، تابعیت، اقامتگاه، وضعیت بیگانگان). چاپ 7. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 159648
  5. ماده ۱۰۰۶ قانون مدنی
  6. ماده ۱۰۰۷ قانون مدنی
  7. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم‌زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125268
  8. مراد مقصودی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 2. خرسندی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3109252
  9. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم‌زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125176
  10. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 18760
  11. ماده ۱۰۰۸ قانون مدنی
  12. سیدحسین صفایی و سیدمرتضی قاسم‌زاده. حقوق مدنی (اشخاص و محجورین با تجدیدنظر و اصلاحات). چاپ 15. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1125296
  13. حسن حسنی. اقامتگاه (در حقوق ایران، فرانسه و حقوق برخی کشورها). چاپ 1. میزان، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 18680
  14. ماده ۱۰۰۹ قانون مدنی
  15. سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 11104