اتخاذ روش میانجیگری در حل و فصل دعاوی سرمایه گذاری نفت و گاز

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اتخاذ روش میانجیگری در حل و فصل دعاوی سرمایه گذاری نفت و گاز نام مقاله ای از نغمه جواد پور و مجید غمامی بوده که در شماره پنجم دوره سوم (فروردین 1401) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.

چکیده

نظام حل‌وفصل اختلافات سرمایه‌گذاری بین‌المللی در پرتو تحولات تاریخی راهی طولانی را پیموده است. امروزه روش داوری شیوۀ مرسوم حل‌وفصل اختلافات سرمایه‌گذاری به‌‌شمار می‌رود. داوری سرمایه‌گذاری با وجود مزیت‌های بسیار در سال‌های اخیر از جنبه‌های گوناگون ازجمله هزینه‌های زیاد، زمان طولانی رسیدگی‌ها و تقابلی‌بودن محل انتقاد است. در راستای یافتن راهی برای جایگزین‌کردن روشی که انتقادات داوری سرمایه‌گذاری به آن وارد نباشد، اقبال جهانی به شیوه‌های مسالمت‌آمیز که از منظر انعطاف، کارایی اقتصادی و مسالمت‌آمیزبودن، به نیازهای ذی‌نفعان (به‌خصوص صنعت نفت و گاز) پاسخ دهد و درعین‌حال واجد ضمانت اجراهای مؤثر نیز باشد، روزبه‌روز بیشتر احساس شده است. میانجیگری، با توجه به این‌که روشی مسالمت‌آمیز است که توسط فرد یا نهادی ثالث به طرفین کمک می کند که راهکار مقبولی برای اختلافات خود بیابند، ماهیتاً این قابلیت را دارد که جایگزین روش‌های دیگر شود، به‌خصوص در اختلافات سرمایه‌گذاری نفت و گاز که ارجاع اختلافات به داوری هزینه‌های زیادی را به طرفین تحمیل می‌کند، استفاده از روش میانجیگری به طرفین اختلاف کمک می‌کند با صرف زمان و هزینۀ کمتر و با انعطاف زیاد، به روشی کاراتر اختلافات خود را حل‌وفصل کنند. البته باید درنظر داشت در کنار مزایای گفته‌شده، چالش‌های اجرای توافق‌های ناشی از روش میانجیگری، نبود مهارت‌ها و ساختارهای مدیریتی برای مدیریت بهینۀ اختلافات از طریق میانجیگری و همچنین وجود ذی‌نفعان متعدد در اختلافات سرمایه‌گذاری نفت و گاز، باید مورد توجه قرار گیرد که در این مقاله بررسی شده است.

کلیدواژه ها

  • میانجیگری
  • کنوانسیون
  • نیویورک
  • کنوانسیون سنگاپور

مواد مرتبط