اصل عدم‌توجه به ایرادات و استثنای ید بلافصل بر آن

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

اصل عدم‌توجه به ایرادات و استثنای ید بلافصل بر آن نام مقاله ای از علی بزرگ پور و سیمین صلحی است که در شماره 40 (اسفند1398) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.

چکیده

این مقاله کوششی است برای تبیین «اصل عدم‌ِاستناد به ایرادات» و یکی از استثنائات وارده بر آن که «استثناء ید بلافصل» نام دارد. در این مقاله سعی شده به‌واسطه ارجاع به قوانین بین‌المللی با محوریت قانون ایران، به‌طور دقیق مبنا، مفهوم و قلمرو این اصل و استثنای آن بیان گردد. نظر به اینکه در حقوق ایران با ایده حمایت از مالک مواجه هستیم لذا این اصل در حقوق ایران فاقد دلیل قانونی است پس می‌بایست از دکترین به‌عنوان تنها دلیل برای اثبات این اصل استفاده نمود که قلمرو آن را نیز می‌توان باتوجه‌به کنوانسیون ژنو 1930 تعیین نمود. در بخش پایانی نیز سعی شده با گردآوری آرای متعدد دادگاه‌ها به این اصل و مخصوصاً استثنای مدّنظر جلوه قانونی بخشیده شود تا تزلزل موجود رویه قضایی دراین‌خصوص به حداقل رسد.

کلیدواژه ها

  • ایرادات
  • ید بلافصل
  • سند تجاری
  • ظهرنویس
  • مسئولیت تضامنی

مواد مرتبط