اعمال قرنطینه برای کنترل بیماریهای واگیردار با نگاهی به نظام حقوقی ایران
اعمال قرنطینه برای کنترل بیماریهای واگیردار با نگاهی به نظام حقوقی ایران نام مقاله ای است از زهرا عامری و سید احمد حبیب نژاد که در شماره یک دوره پنجاه و یک ( بهار 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
استفاده از قرنطینه برای کنترل بیماریهای همه‌گیر همیشه بحث‌برانگیز بوده است، زیرا چنین راهکاری چالش‌های سیاسی، اخلاقی، اقتصادی و حقوقی را مطرح می‌کند و مستلزم توازن دقیق بین منافع عمومی و حقوق فردی و بحث در خصوص گستره و مبانی دخالت دولت در حوزۀ بهداشت عمومی است. تعیین سنجه‌های دقیق به‌منظور کاربست این روش ضروری است. نظام‌های حقوقی کشورها در چارچوب قوانین اساسی و قوانین و مقررات عادی زمینۀ اعمال قرنطینه برای مقابله با شیوع بیماریهای واگیردار را فراهم ساخته است. در ایران هرچند قانونی خاص برای موضوع قرنطینه نداریم، ولی می‌توان از اصل 79 قانون اساسی برای مشروعیت‌سازی آن استفاده کرد. همچنین با توجه به ظهور بیماریهای نوپدید وضع قانونی معین در این زمینه لازم می‌نماید؛ قانونی جامع که متضمن موارد اعمال قرنطینه، نحوۀ اجرای آن، مقامات مسئول، حدود و ثغور، ضمانت نقض و نحوۀ جبران آثار حاصل از آن باشد.
کلیدواژه‌ها
- بیماری واگیردار
- حقوق و آزادی ها
- سلامت عمومی
- قرنطینه
- وضعیت اضطراری