الزامات تقنینی دولتها در پروتکل کارتاهینا و میزان پایبندی دولت جمهوری اسلامی ایران به الزامات مذکور
الزامات تقنینی دولتها در پروتکل کارتاهینا و میزان پایبندی دولت جمهوری اسلامی ایران به الزامات مذکور نام مقالهای از عباس کاظمی نجف آبادی و حسن اسکندریان است که در شماره چهل و چهارم (اسفند 1393) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
پروتکل ایمنی زیستی کارتاهینا در سال 2000، در مونترال کانادا به تصویب رسید. این پروتکل یک سند تعهدآور بینالمللی است که الزامات جدی تقنینی برای دولتهای عضو بهمیان کشیده است. پس از گذشت یک سال از تصویب پروتکل کارتاهینا، دولت ایران اجازه امضای پروتکل را به سازمان حفاظت محیط زیست اعطا نمود و متعاقباً قانون ایمنی زیستی را در سال 1382 از تصویب مجلس گذراند. مقاله حاضر در مقام پاسخ به این سئوالات است که الزامات تقنینی این پروتکل چیست و اقدامات دولت ایران در راستای انجام این تعهدات چه بوده و چگونه ارزیابی میشود. در این مقاله میزان پایبندی دولت ایران به الزامات عمومی و اختصاصی تقنینی پروتکل مطمح نظر قرار گرفته و نگاهی منتقدانه به مواد تصویبی قانون ایمنی زیستی شده است. بهنظر میرسد الحاق دولت ایران به این پروتکل عجولانه و بدون ارزیابی صحیح از آثار و الزامات این سند بینالمللی بوده و دولت، در قانون ملی ایمنی زیستی که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، تعهداتی فراتر از پروتکل برای شهروندان خود قائل شده است.
کلیدواژهها
- پروتکل کارتاهینا
- الزامات تقنینی عمومی
- الزامات تقنینی اختصاصی
- قانون ایمنی زیستی
مواد مرتبط
- ماده 3 قانون ایمنی زیستی
- ماده 4 قانون ایمنی زیستی
- ماده 6 قانون ایمنی زیستی
- ماده 7 قانون ایمنی زیستی
- ماده 8 قانون ایمنی زیستی
- ماده 8 پروتکل کارتاهینا
- ماده 11 پروتکل کارتاهینا
- ماده 16 پروتکل کارتاهینا
- ماده 18 پروتکل کارتاهینا
- ماده 21 پروتکل کارتاهینا
- ماده 23 پروتکل کارتاهینا
- ماده 25 پروتکل کارتاهینا
- مـاده 648 قانون مجازات اسلامی
- ماده 438 قانون مدنی
- ماده 30 آیین نامه اجرایی قانون ایمنی زیستی
- ماده 31 آیین نامه اجرایی قانون ایمنی زیستی