انفصال موقت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انفصال موقت عبارت است از منع شدن کارمند از خدمت به موجب حکم قطعی مرجع صالح برای مدت معین.[۱]به عبارت دیگر انفصال موقت،ممنوعیت از انجام خدمت یا اشتغال در سازمان مربوط به مدت محکومیت است.[۲]

شمول ضمانت اجرای انفصال از خدمات دولتی بر اشخاص متصدی خدمات عمومی

با توجه به این که مستخدمین و مأمورین شهرداری نیز در ماده ۵۷۶ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، از جمله مرتکبین جرایم موضوع این ماده محسوب شده اند و با عنایت به این که مجازات بزه مزبور صرفا انفصال موقت از خدمات دولتی است، لذا شهردار نیز مشمول ضمانت اجرای کیفری مذکور در این ماده بوده و از شغل خود باید منفصل شود.[۳]

عدم امکان رفع تعلیق کارمند در فرض صدور حکم برائت از دادگاه بدوی

به کارگیری کارمند متهم در مورد بزه هایی که مجازات حبس برای آن مقرر شده است، در فاصله حکم برائت از دادگاه بدوی و صدور حکم قطعی از مرجع تجدید نظر مجوز قانونی ندارد. [۴]

منابع