بررسی اصول حاکم بر اعادۀ دادرسی مادۀ 477 قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دیدگاه های حقوق قضایی
عنوانبررسی اصول حاکم بر اعادۀ دادرسی مادۀ 477 قانون آیین دادرسی کیفری
نویسندهاسماعیل شاهسوندی
محمد صادق مهدوی راد
محمود حبیبی
علیرضا مشهدی زاده
محور موضوعیآیین دادرسی کیفری
حقوق کیفری
سال نشر۱۴۰۲
منتشر شده درنشریه دیدگاه های حقوق قضایی
دوره۲۸
شماره۱۰۱
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


بررسی اصول حاکم بر اعادۀ دادرسی مادۀ 477 قانون آیین دادرسی کیفری عنوان مقاله ای از اسماعیل شاهسوندی؛ محمد صادق مهدوی راد؛ محمود حبیبی؛ علیرضا مشهدی زاده است که در اردیبهشت ماه 1402 و شماره 101 فصلنامه دیدگاه های حقوق قضایی منتشر شده است.

چکیده

قانون‌گذار با در نظر گرفتن مادۀ 18 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب و مادۀ 477 قانون آیین دادرسی کیفری اقدام به پیش‌بینی شیوۀ فوق‌العاده‌ای به نام اعادۀ دادرسی از طریق رئیس قوۀ قضائیه کرده است. اگرچه این شیوه، امتیازهایی می‌تواند از حیث پیشگیری از بقا و اجرای آرای غیرصحیح و غیرقانونی داشته باشد، با ابهامات و با انتقادات متعددی روبه‌روست. اصول حاکم بر دادرسی در ایران همچون اصل تناظر و اصل دو مرحله‌ای بودن دادرسی ماهوی در این رویه مغفول می‌ماند نیز، قاعدۀ اعتبار امر قضاوت‌شده و تفاوت ذاتی حکم و قرار و ابهاماتی چند در این خصوص مفتوح باقی می‌ماند. به‌علاوه تحلیل و بررسی استقلال و بی‌طرفی دیوان عالی کشور و رابطۀ آن با محاکم تالی و رئیس قوۀ قضائیه در تبیین نقدهای وارده قابل تأمل‌اند که باید در این نوع از اعادۀ دادرسی بررسی شود. مقالۀ حاضر، با تأکید بر رویۀ قضائی به بررسی و نقد اعادۀ دادرسی موضوع مادۀ 477 ق.آ.د.ک از منظر اصول دادرسی مدنی پرداخته و راهکارهای مورد نیاز را برای نظام حقوقی کشورمان ارائه می‌دهد.

کلیدواژه ها

مواد مرتبط

مادۀ 18 قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب

مادۀ 477 قانون آیین دادرسی کیفری