بررسی تطبیقی احکام مربوط به فرزند خواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بررسی تطبیقی احکام مربوط به فرزند خواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران
عنوانبررسی تطبیقی احکام مربوط به فرزند خواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران
رشتهحقوق خصوصی
دانشجونجمه ملاحی
استاد راهنماغلامرضا عارفیان
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۴۰۱
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس



بررسی تطبیقی احکام مربوط به فرزند خواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط نجمه ملاحی، با راهنمایی غلامرضا عارفیان در سال ۱۴۰۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس دفاع گردید.

چکیده

نهاد فرزندخواندگی یک نهاد فقهی و حقوقی است که منجر به ایجاد رابطه ای خاصی بین فرزندخوانده، پدرخوانده و مادرخوانده می گردد. این نهاد دارای پیشینه ای نسبتا طولانی است که در ادوار گوناگون تاریخی با مقاصد گوناگون و اشکال متعدد کاربرد داشته است. نهاد فرزندخواندگی در فقه اسلامی به رسمیت شناخته نشده است. اما شارع مقدس بحث ایتام و کودکان بی سرپرست را مورد شناسایی قرار داده است. بنابراین، حقوق داخلی ایران تنها نهاد فرزندخواندگی را برای اقلیت های مذهبی به رسمیت شناخته است و یک نهاد مجزا را به عنوان نهاد سرپرستی کودکان بی سرپرست تاسیس نموده است. این مقررات تا حد بالایی با مقررات کنوانسیون حقوق کودک در خصوص فرزندخواندگی در تطابق می باشد. با بررسی آرای فقهی و مقررات و قوانین حقوقی این نتیجه بدست می آید که رابطه ی نسبی در نظام حقوقی اسلام تنها از طریق ولادت مشروع و نسب خونی و برای رابطه فرزندخواندگی تعریفی ایجاد نشده است. نتیجتا طفل به شکل غیر حقیقی به خانواده پذیرنده منتسب میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی احکام مربوط به فرزندخواندگی در فقه اسلامی و حقوق ایران بپردازد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشخص شد که پذیرش فرزند از جانب خانواده هایی که به دلایلی صاحب فرزند نمی شوند هیچ گونه رابطه نسبی ایجاد نمی کند و به این ترتیب حکم مسایلی همچون محرمیت فرزندخوانده، نفقه، ارث بری و غیره روشن می شود.

کلیدواژه ها

  • فرزندخواندگی
  • فقه اسلامی