بررسی دلایل مبنایی توکیلناپذیری اقرار قاطع دعوی
 | |
| عنوان | بررسی دلایل مبنایی توکیلناپذیری اقرار قاطع دعوی |
|---|---|
| نویسنده | فخرالدین اصغری آقمشهدی غلامعلی درویشی |
| محور موضوعی | حقوق خصوصی فقه حقوق دادرسی |
| سال نشر | ۱۳۹۰ |
| منتشر شده در | نشریه حقوق اسلامی |
| دوره | ۸ |
| شماره | ۲۸ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
بررسی دلایل مبنایی توکیلناپذیری اقرار قاطع دعوی عنوان مقاله ای از فخرالدین اصغری آقمشهدی و غلامعلی درویشی است که در فروردین 1390 و در شماره 28 فصلنامه حقوق اسلامی منتشر شده است.
چکیده
با وجود اینکه نظریه توکیل پذیری اقرار در فقه دارای شهرت زیادی است ماده ۲۰۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ ، اقرار قاطع دعوا را غیر قابل توکیل اعلام کرده است. از این رو این سؤال مطرح میشود که دلایل مبنایی اقدام مزبور از سوی قانون گذار چه بوده است؟ دلایلی را که برای توجیه ماده ۲۰۵ میتوان برشمرد، عبارت اند از لزوم اصیل بودن مقر لزوم ضرری نبودن اقرار علیه دیگران لزوم رعایت مصلحت موکل اجماع فقها، لزوم مباشرت موکل در انجام اقرار اختصاص داشتن اقرار به امور انشایی و اصل برائت. مقاله حاضر این دلایل را مورد نقد قرار داده و آنها را برای توجیه ماده ۲۰۵ کافی ندانسته است. از این رو پیشنهاد میگردد؛ ماده مزبور، اصلاح شود.