تأملی پیرامون شرط ضمنی دوام زوجیت در هبه‌ی بین زوجین و ماهیت آن
تأملی پیرامون شرط ضمنی دوام زوجیت در هبه‌ی بین زوجین و ماهیت آن نام مقاله ای از غلامعلی سیفی زیناب و محمد احمد نژاد بهنمیری و محمد رضا درگاهی بوده که در شماره بیست و نهم دوره هشتم (زمستان 1398) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
در مورد وضعیت هبه بین زوجین در فقه امامیه و حقوق ایران دیدگاههای متعددی مطرح‌شده است. برخی از فقها و حقوق‌دانان بر این باورند که هبه بین زوجین قابل رجوع است و زوجیت دلیلی بر عدم امکان رجوع نیست. اما عده‌ای از فقها بر این باورند زوجیت دلیلی بر عدم امکان رجوع از هبه است و پس از هبه زوجین به یکدیگر، دیگر امکان رجوع وجود ندارد. جدا از دیدگاههای مطرح‌شده در مورد وضعیت هبه بین زوجین، این سوال قابل‌طرح است که هبه در دوران زندگی مشترک بین زوجین مطلق است یا مقید به‌شرط ضمنی دوام زوجیت؟ منظور از مقید بودن به‌شرط ضمنی دوام زوجیت این است که زوجین با فرض دوام زوجیت مالی را به همسر خود هبه میکنند و انعقاد هبه در دوران زندگی مشترک مطلق نیست. به همین علت پس از تخلف متهب، واهب خواهان بازپس‌گیری مال موهوبه میباشد. درصورتی‌که قائل به مقید بودن هبه بین زوجین در دوران زندگی مشترک باشیم؛ مسائل دیگری ازجمله دلایل وجود شرط ضمنی دوام زوجیت، ماهیت شرط ضمنی دوام زوجیت و ... قابل‌طرح است که به تبیین این موارد خواهم پرداخت.
کلیدواژه ها
- هبه بین زوجین
- شرط ضمنی
- دوام زوجیت
- ماهیت شرط ضمنی
- قابلیت رجوع هبه