تراضی اصحاب دعوا در پایان دادن به دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تراضی اصحاب دعوا در پایان دادن به دادرسی مدنی نام مقاله ای از میثم اکبری دهنو و مرتضی شهبازی نیا بوده که در شماره هفتم دوره دوم (تابستان 1393) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

یکی از مباحثی که امروزه ذهن متفکرین حقوق دادرسی را بـه خـود معطـوف داشـته اسـت، رویکرد «قراردادي کردن دادگستري» است؛ این رویکرد با مخیرانه تفسیر نمـودن مقـررات قـانون آیین دادرسی مدنی قائل به افزایش ابتکار عمل اصحاب دعوا، در این شعبه است. در این مقالـه بـا عنایت به چنین رویکردي، پایان دادرسی مدنی را مورد بحث قرار دهیم. اصحاب دعوا میتواند به وسیله «طرق جایگزین حل اختلاف» و یا «اختتـام تـوافقی دادرسـی مدنی» و یا «التزام به رأي دادگاه» با تراضی یکدیگر به دادرسی مدنی پایان دهند. در باب قسم دوم و خصوصاً قسم سوم کمتر سخن به میان آمده است؛ در قسم دوم اصحاب دعوا با توافـق یکـدیگر دادرسی مدنی را مسترد می نمایند. در قسم سوم نیز اصحاب دعوا به صـورت صـریح (و بـا اسـقاط حق خویش در شکایت از رأي) و یا ضمنی (از طریق توافق در زمینه التزام به نظریه ي کارشناسی) درصدد پایان دادن به دادرسی مدنی هستند.

کلیدواژه ها

  • دادرسی مدنی
  • اصحاب دعوا
  • اراده مشترك
  • مختوم نمودن دعوا

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=تراضی_اصحاب_دعوا_در_پایان_دادن_به_دادرسی_مدنی&oldid=392923»