تعهد به فعل شخص ثالث در حقوق ایران و فقه امامیه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
تعهد به فعل شخص ثالث در حقوق ایران و فقه امامیه
عنوانتعهد به فعل شخص ثالث در حقوق ایران و فقه امامیه
رشتهحقوق خصوصی
دانشجوالهام فتاحی
استاد راهنماسام محمدی
استاد مشاورعلی اکبر ایزدی فرد
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه مازندران



تعهد به فعل شخص ثالث در حقوق ایران و فقه امامیه عنوان پایان نامه ای است که توسط الهام فتاحی، با راهنمایی سام محمدی و با مشاوره علی اکبر ایزدی فرد در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران دفاع گردید.

چکیده

تعهد به فعل شخص ثالث که یکی از مباحث فنی و جزیی باب تعهدات می باشد، به این معناست که متعهد، به موجب شرط ضمن عقد یا طی عقد مستقل، در برابر طرف قرارداد خود، تعهد می نماید که شخص ثالثی، عملی را اعم از مادی یا حقوقی، مثبت یا منفی انجام خواهد داد. تعهد به فعل شخص ثالث در قانون مدنی عنوان خاص ندارد و قانونگذار در ذیل ماده ۲۳۴ تنها به مفاد آن اشاره نموده و آن را صحیح دانسته است، و از ماهیت حقوقی و شرایط و آثار آن بحثی به میان نیاورده است، لذا مشخص نیست که از دید قانونگذار تعهد به فعل شخص ثالث، قراردادی است با ماهیت و شرایط و آثار خاص خود و یا اینکه قراردادی است که ماهیت حقوقی خاصی نداشته و تابع شرایط و قواعد عمومی قراردادهاست؟ این نهاد حقوقی که در نتیج تحقیقات فقهی و حقوقی بسیار ارزشمندی ساخته و پرداخته گردیده، می تواند جوابگوی روابط حقوقی مردم در عرصه های گوناگون حقوق گردد و در بسیاری از قراردادهای مدنی و تجاری همچون ضمانت از اعیان، ضمان عهده، ضمان حسن اجرای قرارداد، ضمانت نامه های بانکی و اسناد تجاری توجیه کنند اعمال حقوقی تلقی شود. از سوی دیگر به لحاظ ارتباط این نهاد حقوقی با شخص ثالث، بررسی رابط بین طرفین قرارداد در صورت عدم تنفیذ شخص ثالث و رابط طرفین و شخص ثالث در صورت تنفیذ شخص ثالث با ظرایفی همراه است که نیازمند مطالع ویژه ای است؛ در این مجال به بررسی مبانی استدلالی و شرایط و آثار و جوانب کاربردی نهاد مذکور می پردازیم.

کلیدواژه ها

  • شخص ثالث
  • فقه جعفری
  • ضمان
  • فعل (حقوق)
  • شرط (حقوق)
  • تعهد
  • مسیولیت(حقوقی)
  • نظام حقوقی
  • ایران
  • شخص ثالث
  • تعهد