تلف حکمی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تلف عین مال بر دو نوع تلف حقیقی و تلف حکمی یا اعتباری است. تلف حکمی بدین معناست که بدون اینکه ماهیت خارجی عین مال از بین برود، مالکیت و سلطنت مالک نسبت به عین مال مزبور زایل گردد. تلف حکمی خود به دو سبب است: یا شرعی است (مانند انتقال مال با عقود مختلف ناقل ملکیت) یا به سبب غیرقابل دسترس شدن مال (مانند به سرقت رفتن مال) مورد نظر است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]

مواد مرتبط

در رویه قضایی

جستارهای وابسته

منابع

  1. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد دوم). چاپ 2. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668468
  2. حسن شیبانی فر. شرح اصطلاحات فقهی-حقوقی. چاپ 1. نگاه معاصر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668472
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668476
  4. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دایرةالمعارف حقوق مدنی و تجارت (جلد اول) (حقوق تعهدات عقود و ایقاعات). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668480
  5. حسین کریمی زنجانی. فرهنگ دادرسی. چاپ 2. نگاه بینه، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668484
  6. فهیمه ملک‌زاده. دانشنامه حقوقی (حقوق مدنی) (جلد اول). چاپ 1. مجد، 1395.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6668488