جبران خسارت به دلیل ارتکاب جرم توسط نظامیان

طبق مقررات ماده ۱۳۲ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲در کلیه مواردی که در اثر ارتکاب جرم خسارتی وارد شود، مرتکب‌علاوه بر مجازاتهای مقرر در این قانون به جبران خسارت وارده و حسب مورد به رد عین یا مال یا پرداخت مثل یا قیمت و اجرت‌المثل نیز محکوم می‌گردد. رسیدگی در این گونه موارد در دادگاه‌های نظامی نیاز به تقدیم دادخواست ندارد.

لازم به ذکر است نظامی بودن یا نبودن شاکی با توجه به اطلاق ماده در بی‌نیازی از تقدیم دادخواست اثری ندارد و در هر حال شاکی از تقدیم دادخواست معاف است.همچنین در تعیین میزان خسارت وارده قاضی باید توجه داشته باشد که اموال خسارت دیده تا چه اندازه مستعمل بوده و تا چه میزان در زمان خسارت، افت قبلی داشته‌است. در این باره باید به افت بعد از خسارت نیز توجه کرد.ضمناً اگر خسارتی به نیروهای مسلح وارد شود، رای به جبران خسارت از طرف دادگاه با تقاضای دادسرا و دادستان از طریق کیفرخواست صادره صورت می‌گیرد. اگرچه با توجه به اطلاق ماده، اگر در کیفرخواست دادسرا، اشاره ای به تقاضای صدور حکم برای جبران خسارت نشده باشد، درخواست یگان خدمتی نیز برای قاضی دادگاه ایجاد تکلیف می‌نماید.

گفتنی است مقررات این ماده صرفاً ناظر بر جرائمی است که در قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح بیان شده و شامل جرائم مذکور در سایر قوانین جزایی نمی‌شود.همچنین این ماده به‌طور ضمنی می‌تواند مستند قانونی برای مطالبه خسارت معنوی باشد.