حق ملاقات اقربا با طفل در حقوق ایران

عنوان	حق ملاقات اقربا با طفل در حقوق ایران
رشته	حقوق خصوصی
دانشجو	احمدرضا ربانی مهر
استاد راهنما	مصطفی نفری
استاد مشاور	راضیه عبدالصمدی
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۴۰۱
دانشگاه	دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی

حق ملاقات اقربا با طفل در حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط احمدرضا ربانی مهر، با راهنمایی مصطفی نفری و با مشاوره راضیه عبدالصمدی در سال ۱۴۰۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی دفاع گردید.

چکیده

حق ملاقات اقربا با کودکان موضوع مهمی است که در اغلب اسناد بین المللی و منطقه ای حمایت از حقوق کودک به آن پرداخته شده است ، قانون گذار کشورمان نیز در موضوع ملاقات با طفل در ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی حق ملاقات والدین با فرزند را مورد شناسایی قرار داده و به این جهت در حق ملاقات والد غیر حاضن با طفل تردیدی وجود ندارد . همچنین فقه امامیه نیز به حق ملاقات والد غیر حاضن با کودک پرداخته و ملاقات را حق طفل می داند که والد حاضن نباید از این حق ممانعت نماید . اما در مورد حق ملاقات اقربا با طفل ، قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳۹۱ ، در ماده ۲۹ خود به این موضوع پرداخته و به موجب این ماده دادگاه خانواده با توجه به مصلحت طفل و وابستگی عاطفی وی ترتیب زمانی و مکانی ملاقات را تعیین می نماید . لیکن این ماده ابتدایا به ذکر طلاق زوجین پرداخته و به همراه آن به امر ملاقات اقربا با طفل اشاره می نماید و این ظن را به وجود می آورد که آیا این ملاقات اقربا با طفل منوط به طلاق والدین از یکدیگر است یا در شرایط جدایی والدین از هم بدون صدور گواهی عدم سازش نیز چنین حقی متصور است . همچنین این پرسش مطرح می شود که زمانی که والدین با هم زندگی می کنند آیا اقربا حق ملاقات با طفل یا دارند یا خیر ما در این پژوهش با روش کتابخانه ای بر آنیم که به پرسشهای فوق پاسخ داده و بیان نماییم که منظور ازاقربا اقوام نسبی طفل بوده و در صورت جدایی والدین از یکدیگر اقربا با رعایت مصلحت و وابستگی عاطفی وی حق ملاقات با طفل را خواهند داشت .

ساختار و فهرست پایان نامه

فهرست مطالب عنوان صفحه چکیده

مقدمه

۱– بیان مساله :

۲–پیشینه و تاریخچه موضوع تحقیق:

۳– اهمیت تحقیق :

۴– اهداف تحقیق:…………………………… ………………… …………………………………………………………

۵– فرضیه ها یا سوال های تحقیق:

۶– روش تحقیق:

فصل اول : کلیات :

۱–۱ : مفاهیم حق کودک بر بودن با والدین و خویشاوندان :

۱–۱–۱ : مفهوم حق:

۱–۱–۲ : مفهوم کودک:

۱–۱–۳ : مفهوم والدین:

۱–۱–۴ : اقربا :

۱–۱–۵ : مفهوم بودن(با):

۱–۱–۶ : ملاقات :

۱–۱–۶–۱ : ملاقات حقیقی :

۱–۱–۶–۲ : ملاقات مجزای :

۱–۲ : حق ملاقات طفل با اقربا در قانون حمایت خانواده :

۱–۳ : مبانی حق ملاقات طفل با اقربا در فقه:

۱–۳–۱ : قاعده لاضرر :

۱–۳–۲: مدارک قاعده لاضرر :

۱–۳–۲–۱ : قرآن:

۱–۳–۲–۲ : احادیث و روایات :

۱–۳–۲–۳ : اجماع:

۱–۳–۲–۴ : عقلی:

۱–۳–۳ : معنای ضرر :

۱–۳–۴ : نظرات پیرامون مواد قاعده ی لاضرر و آثار پذیرش هر یک به حق کودک بر بودن با والدین و خویشاوندان :

۱–۳–۴–۱ : نفی حکم ضرری :

۱–۳–۴–۲ : نهی الهی از ایجاد ضرر:

۱–۳–۴–۳ : نفی حکم به لسان نفی موضوع:

۱–۳–۴–۴ : نفی ضرر غیر متدارک :

۱–۳–۴–۵ : نهی حکومتی یا سلطانی:

۱–۴ : قاعده نفی عسر و حرج و حق کودک بر بودن با خویشاوندان:

۱–۴–۱ : مفهوم قاعده عسر و حرج:

۱–۴–۱–۱ : نفی حکم حرجی:

۱–۴–۱–۲ : نفی حکم به لسان نفی موضوع :

۱–۵ : بحث روانشناسی اسلامی و ملاقات کودک :

۱–۶ : تاکید بر ارتباط با اقربا و خویشان (صله رحم)در اسلام :

۱–۷ : ماهیت ملاقات در حقوق ایران :

فصل دوم : معیارهای حق ملاقات طفل با اقربا :

۲–۱ : معیار حق ملاقات طفل با اقربا :

۲–۱–۱ : معیار مصلحت :

۲–۱–۲ : تعریف مصلحت:

۲–۱–۳ : فقه و مصلحت:

۲–۱–۴ : نسبی و متغیر بودن مصلحت در امور کودکان :

۲–۱–۵ : کودک و مصلحت در متون فقهی :

۲–۱–۶: مفهوم شناسی مصلحت : ۳۳

–۲ : معیار مصلحت و اسناد منطقه ای و بین المللی :

۲–۲–۱ : اسناد بین المللی :

۳–۱–۱: اعلامیه حقوق کودک :

۳–۱–۲ : میثاقین بین المللی حقوق مدنی و سیاسی :

۳–۱–۳ : کنوانسیون جنبه های مدنی آدم ربایی بین المللی کودک :

۳–۱–۴ : کنوانسیون صلاحیت ، قانون قابل اعمال ، شناسایی ، اجرا و همکاری در زمینه مسیولیت و اقدامات والدین در مورد حفاظت از کودکان :

۳–۱–۵ : کنوانسیون حقوق کودک :

بخش دوم : اسناد منطقه ای :

۳–۲–۱ : کنوانسیون اروپایی حقوق بشر :

۳–۲–۲ : کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر :

۳–۲–۳ : منشور آفریقایی حقوق و رفاه کودک :

۳–۲–۴ : منشور حقوق بنیادین اروپا :

۳–۲–۵ : کنوانسیون ملاقات فرزند :

۳–۲–۶ : میثاق حقوق کودک در اسلام :

۳–۳ : اسناد بین المللی و قوانین ایران :

۳–۴ : بررسی تطبیقی حق ملاقات اقربا با کودک :

۲–۲ : مصلحت کودک از دیدگاه کنوانسیون حقوق کودک :

۲–۲–۱ : معیارهای تعیینی :

۲–۲–۱ –۱ : توجه به نظرات کودک:

۲–۲–۱ –۲ : ظرفیت های در حال تکامل کودک:

۲–۲–۱ –۳ : هویت کودک:

۲–۲–۱ –۴ : حفظ محیط خانوادگی و ارتباطات:

۲–۲–۱ –۵ : استمرار و ثبات:

۲–۲–۱ –۶ : مراقبت،حمایت و امنیت کودک:

۲–۲–۱ –۷ : وضعیت آسیب پذیری کودک:

۲–۲–۲ : معیارهای تضمینی:

۲–۲–۲–

بیان نقطه نظرات کودک :

۲–۲–۲–۲ : بیان واقعیات :

۲–۲–۲–

توجه به زمان :

۲–۲–۲–۴ : ذکر دلایل قانونی موجه تصمیم :

۲–۲–۲–۵ : حضور نماینده قانونی کودک :

۲–۲–۲–۶ : پیش بینی ساز و کارهای بازبینی تصمیم :

۲–۲–۲–۷ : ارزیابی میزان تاثیر اجرای حقوق کودک :

فصل سوم : اقربا و حقوق کودک :

۲–۲–۳ : مضیق کردن دامنه اشخاص ذی نفع در ملاقات طفل:

۲–۲–۴ : موسع کردن دامنه اشخاص ذینفع در ملاقات طفل:

۲–۲–۵ : جنبه های مختلف ملاقات نظیر متناسب بودن زمان و مکان ملاقات:

۲–۲–۶ : اشخاص دارای حق ملاقات:

۲–۲–۶–۱ : عرف:

۲–۲–۶–۲ : قراین موجود در سایر قوانین:

۲–۲–۷ : فروض پژوهش (بر پایه نحوه ی زندگی کودک در خانواده خود):

۲–۲–۷–۱ : فرضیه اول : بررسی حق ملاقات اقربا با طفل در شرایط طلاق والدین:

۲–۲–۷–۲ : –فرضیه دوم: زندگی طفل با یکی از والدین بدون وقوع طلاق:

۲–۲–۸ : ضمانت اجرای ممانعت از ملاقات طفل :

نتیجه گیری

منابع :

چکیده انگلیسی :

کلیدواژه ها

• حق ملاقات
• اقربا
• مصلحت طفل
• قانون
• والدین

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی