خسارت بدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خسارت بدنی هر نوع دیه یا ارش ناشی از هر نوع صدمه به بدن مانند شکستگی، نقص و ازکارافتادگی عضو اعم از جزئی یا کلی - موقت یا دائم، دیه فوت و هزینه معالجه با رعایت ماده ۳۵ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه است.[۱]

خسارات ناشی از خسارت بدنی

خسارت مادی ناشی از خسارت بدنی

در حقوق ایران، استادان حقوق مدنی، به تبع حقوقدانان غربی، خسارت‌های مالی ناشی از زیان بدنی (یا آسیب جسمانی) را غالباً بدین صورت تقسیم کرده‌اند:

  1. هزینه‌های معالجه و درمان
  2. افزایش هزینه‌های زندگی (یا هزینه‌های معیشت و نگهداری زیاندیده)
  3. ازکارافتادگی دایم یا موقت (محرومیت از اشتغال) و از دست دادن درآم
  4. هزینه­ های تجهیز متوفی و کفن و دفن او؛

هر چند برخی از نویسندگان از خسارت اقتصادیِ از دست دادن درآمدِ خانواده و افراد واجب النفقه نیز سخن گفته‌اند.[۲]

خسارت معنوی ناشی از خسارت بدنی

در حقوق ایران، نویسندگان و دکترین حقوقی خسارت معنوی ناشی از صدمات بدنی را غالباً شامل موارد زیر دانسته‌اند:

  • درد و رنج (درد جسمی و رنج روحی)
  • از دست دادن زیبایی
  • محرومیت از لذت‌های مشروع دنیایی
  • زیان‌های عاطفی یا لطمه به عواطف و احساسات که غالباً در اثر از دست دادن یکی از عزیزان یا معلولیت و نقص عضو یکی از آنان بر خویشان و نزدیکان او وارد می‌شود.[۲]

منابع

  1. بند الف ماده ۱ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ جواهرکلام, محمدهادی (پاییز ۱۳۹۹). "معیار ارزیابی «خسارت‌های‌ بدنی»: نظام ارزیابیِ مقطوع یا موردی؛ مطالعه تطبیقی در حقوق اسلام، ایران، فرانسه و انگلستان". فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق تطبیقی. 3 (8): 54–92. doi:10.22034/law.2021.525117.1047. ISSN 2981-1805.