دیه مژه
حکم دیه مژه در قانون مجازات اسلامی، ذیل مبحث دیه مو ذکر شده است.
در ماده ۵۸۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)، برای از بین بردن تمام یا قسمتی از مژه یا سایر موهای بدن در صورت بروز عیب و نقص، ارش تعیین شده است، خواه بروید، خواه نروید و در صورتی که با از بین بردن عضو یا کندن پوست و مانند آن باشد، تنها دیه یا ارش محل مو پرداخت می شود.
پیشینه
ماده 82 قانون دیات (مصوب 1361)، سابقا در این خصوص وضع شده بود.[۱]
در فقه
مستند فقهی این حکم را روایتی از امام علی (ع) دانسته اند.[۲]
در این خصوص، مشهور فقها قائل به لزوم تعیین ارش هستند،[۳]همچنین به نظر می رسد فقها تمایلی به تعیین دیه یا ارش برای موهای زائد بدن نداشته باشند.[۴]
تداخل دیات
برخی از حقوقدانان، قائل به وجود دیه برای پلک های چشم شده اند،[۵] برخی برای مژه ها نیز دیه را پذیرفته اند، به باور این گروه، اگر پلک همراه با مژه قطع شود، باید دیه واحدی اخذ گردد، چرا که باید این دو عضو را واحد تلقی نمود، مگر این که ابتدا مژه قطع شده باشد.[۶]
در فقه
برخی از فقها معتقدند دیه مژه در دیه پلک، تداخل می کند،[۷]چرا که مژه از پلک تبعیت می کند.[۸]
منابع
- ↑ سیدمهدی حجتی و مجتبی باری. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. دادستان و میثاق عدالت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1424908
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4699284
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712164
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712812
- ↑ نشریه دادرسی شماره 51 مرداد و شهریور 1384. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1928196
- ↑ غلامحسین الهام. مبانی فقهی و حقوقی تعدد جرم. چاپ -. بشری، 1372. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 843004
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836172
- ↑ عبدالقادر عوده و حسن (ترجمه) فرهودی نیا. بررسی تطبیقی حقوق جزای اسلامی و قوانین عرفی (جلد سوم) ( جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص). چاپ 1. یادآوران، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4990344