رای دادگاه درباره اصل حاکم در اجرت المثل ایام زوجیت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۱۶۰۴)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۱۶۰۴ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۹/۱۵ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | اصل حاکم در اجرت المثل ایام زوجیت |
| قاضی | محمود فرهبد نحوی حیدری |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره اصل حاکم در اجرت المثل ایام زوجیت: در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت، از یک سو اصل بر عدم تبرع بوده و از سوی دیگر نیت از امور باطنی و قلبی است و مربوط به فاعل و کننده کار است و قول فاعل در تبرع یا عدم آن، مسموع و پذیرفته است.
رأی دادگاه بدوی
دادخواست خواهان خانم م.الف. با وکالت آقای ک.ن. به طرفیت آقای ش.ع. به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام زندگی مشترک به شرح مندرجات دادخواست تقدیمی است. دادگاه با توجه به مندرجات دادخواست تقدیمی و اظهارات طرفین در دادگاه و سایر محتویات پرونده و اینکه قیود مندرج در تبصره ماده ۳۳۶ قانون مدنی برای دادگاه احراز نگردیده است، فلذا خواسته خواهان مردود و حکم به رد دعوی وی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز، قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر است.
رئیس شعبه ۲۶۳ دادگاه عمومی خانواده تهران – حیدری
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در مورد تجدیدنظرخواهی خانم م.الف. با وکالت آقای ک.ن. به طرفیت آقای ش.ع. از دادنامه ۰۸۵۵مورخه ۱۳۹۳/۶/۲۴ شعبه محترم ۲۶۳ دادگاه خانواده تهران که بموجب آن در خصوص دعوی مطروحه مشارالیها به طرفیت نامبرده به خواسته مطالبه اجرت المثل سنوات زندگی مشترک، حکم بر رد خواسته تصدیر گردیده، دادگاه تجدیدنظرخواهی را وارد می داند. زیرا بموجب تبصره الحاقی به ماده ۳۳۶ قانون مدنی مصوب ۱۳۸۵ چنانچه زوجه کارهایی که شرعا بعهده وی نبوده(مانند کار در منزل، نظافت و آشپزی و...) و عرفا برای آن کار اجرت المثل باشد، با خواسته زوج و به قصد عدم تبرع باشد، مستحق اجرت المثل خواهد بود. در مانحن فیه زوجه مدعی عدم تبرع شده و اصل هم بموجب سیاق و مفاد ماده ۲۶۵ قانون مدنی بر عدم تبرع بوده و از طرفی نیت، از امور باطنی و قلبی است و مربوط به فاعل و کننده کار است و قول فاعل در تبرع یا عدم آن مسموع و پذیرفته می باشد. از طرفی مستفاد از دستور زوج که در تبصره الحاقی آمده یعنی اینکه زوج انجام کاری از امور منزل را از همسرش بخواهد که بداهتا هر دو امر در طول زندگی مشترک محقق شده، بنابراین زوجه مستحق اجرت المثل بوده و محکمه می بایست در اجرای تبصره الحاقی یاد شده، با ارجاع امر به کارشناس، برای وی اجرت المثل منظور می نمود. به همین جهت دادگاه با وارد دانستن اعتراض معترض در اجرای صدر ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، دادنامه معترض عنه را نقض و حکم بر محکومیت زوج به پرداخت اجرت المثل همسرش به مبلغ ۱۶۲/۰۰۰/۰۰۰ ریال بر حسب نظریه کارشناسی صادر و اعلام می دارد. رأی دادگاه بموجب ماده ۳۶۵ همین قانون قطعی است.
رئیس و مستشار شعبه ۱۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران
فرهبد - نحوی