رای دادگاه درباره فرار از صحنه تصادف منتهی به فوت (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۶۰)

شماره دادنامه	۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۶۰
تاریخ دادنامه	۱۳۹۲/۰۸/۲۶
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	دادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأی	رای کیفری
موضوع	فرار از صحنه تصادف منتهی به فوت
قاضی	رسول منوچهری احمد موسی پور سیدمحسن نوری نجفی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره فرار از صحنه تصادف منتهی به فوت: فرار کردن راننده مقصر از صحنه تصادف منتهی به فوت عابر، در همه حالات موجب تشدید مجازات نیست.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای الف.م. فرزند الف.، ۲۵ ساله، شغل دانشجو و مجرد مبنی بر بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت خانم الف.پ. و هم چنین فرار از صحنه تصادف موضوع شکایت اولیای دم: ۱- ه.م. همسر متوفیه ۲- غ.پ. پدر متوفیه ۳- ت.پ. مادر متوفیه به این شرح که متهم مورخه ۲۴/۱۱/۱۳۹۱ ساعت پانزده و چهل و هفت دقیقه روبروی مجتمع تجاری میلاد نور شهرک قدس با خانم الف.پ. برخورد و بدون توقف صحنه را ترک و النهایه سه روز بعد یعنی ۳۷/۱۱/۱۳۹۱ ساعت هفده و ده دقیقه خود را به مراجع انتظامی معرفی می نماید و مصدوم نیز دو روز بعد یعنی ۲۹/۱۱/۱۳۹۱ فوت می نماید. کروکی تنظیمی و نظریه افسر راهنمایی رانندگی حکایتی از تحقق مصادیق ماده ۷۱۸ قانون مجازات اسلامی ندارد و بی احتیاطی به علت عدم توجه به جلو را عامل اصلی حادثه اعلام نموده. علی هذا دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اقرار صریح متهم و نظریه افسر راهنمایی رانندگی اتهام انتسابی دایر بر بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت را محرز دانسته و مستندا به مواد ۲۹۴ و ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی و هم چنین تبصره ۲ ماده ۴ قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث نامبرده را به پرداخت یک فقره دیه کامله در حق اولیای دم محکوم می نماید که البته نصف دیه منطبق با حکم شرع و نصف دیه پرداختی منطبق با قوانین اجتماعی حاکم می باشد و در خصوص جنبه عمومی موضوع نیز با توجه به سیاست حبس زدایی حاکم و وضعیت خاص متهم و سن کم وی و به استناد بند ۴ و ۵ و ۶ و ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی نامبرده را به پرداخت یکصد میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم می نماید. و اما در خصوص اتهام وی دایر بر فرار از صحنه تصادف ملاحظه می گردد احراز قصد فرار از تعقیب در ماده ۷۱۹ از ارکان تعیین مجازات می باشد ولیکن آنچه محرز و مسلم است این است که متهم فوق جوانکی ۲۵ ساله، اهل و ساکن میانه در شهری بزرگ و شلوغ بدون این که عملش انطباقی با ماده ۷۱۸ داشته باشد تصادف می کند و در یک لحظه و بدون هرگونه قدرت تفکری به دلیل ترس از تصورات ذهنی خود اعم از درگیری با مردم و یا حتی بزرگی و قباحت عمل ارتکابی صحنه را ترک می کند و بعد از سه روز یعنی ۲۷/۱۱/۹۱ خود را معرفی می نماید. با این فرض که هیچ کس شماره پلاک خودرو وی را به طور دقیق حفظ نداشته حتی گزارش مأمورین نیز کلمه شماره پلاک احتمالی را قید نموده و چنانچه هدف وی از فرار، فرار از تعقیب بود به راحتی می توانست با عدم معرفی خود به مراجع انتظامی به مقصود خود نائل شود ولیکن پس از حصول آرامش فکری خود را در اختیار قانون قرار می دهد و در تقلیل صدمات وارده سعی خود را به کار می گیرد، علی هذا احراز قصد فرار از تعقیب محرز نیست و قانون گذار با مقید کردن مجازات به قید قصد فرار از تعقیب هر فراری را قابل مجازات نمی داند کما این که هر ماندن در صحنه تصادف نیز موجب معافیت نیست و گاهی ماندن در صحنه بدون کمک به مصدوم به صراحت صدر ماده ۷۱۹ مستوجب مجازات خواهد بود. فلذا مستندا به بند الف ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رأی بر برائت وی صادر و اعلام می نماید و النهایه نامبرده را جهت تکمیل در مجازات و به استناد مادتین ۱۹ و ۲۰ قانون مجازات اسلامی از رانندگی با هر نوع وسیله نقلیه به مدت پنج سال محروم و نتیجتا گواهینامه ابطال می گردد. رأی صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

دادرس شعبه ۱۱۶۴ دادگاه عمومی جزایی تهران منوچهری

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.پ. و خانم ت.پ. از دادنامه شماره ۹۲۰۸۶۵ مورخ ۵/۶/۹۲ صادره از شعبه محترم ۱۱۶۴ دادگاه عمومی جزایی تهران که ضمن آن آقای الف.م. فرزند الف. به اتهام بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت خانم الف.پ. موضوع شکایت تجدیدنظرخواهان به پرداخت یک فقره دیه کامله در حق اولیای دم و پرداخت یکصد میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت بدل از حبس محکوم و در خصوص فرار از صحنه تصادف رأی بر برائت صادر گردیده و هم چنین به مدت پنج سال از رانندگی معزول شده است. با عنایت به محتویات پرونده و ملاحظه لایحه تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواهان که به برائت اعتراض و مدعی هستند عمل متهم مشمول مواد ۷۱۸ و ۷۱۹ قانون مجازات اسلامی است نظر به این که در مجموع ایراد و اعتراض موجه و مؤثری از ناحیه تجدیدنظرخواه به عمل نیامده که گسیختن و نقض دادنامه معترض را ایجاب نماید و دادنامه اصداری نیز فاقد ایراد و اشکال مؤثر قانونی است، به استناد بند الف ماده ٢٥٧ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده ۲۲ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظرخواسته را با لحاظ ماده ۶۸ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ تأیید می نماید. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه ٢٢ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

موسی پور نوری نجفی