رای دادگاه درباره مطالبه خسارت تأخیر تأدیه از وجه التزام (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۳۰۰۹۵۶)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۳۰۰۹۵۶
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۷/۲۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعمطالبه خسارت تأخیر تأدیه از وجه التزام
قاضیحیدری
خیری
مرادی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مطالبه خسارت تأخیر تأدیه از وجه التزام: خسارت تأخیر تأدیه از وجه التزام که خود ماهیت خسارت دارد، قابل مطالبه نیست.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی ۱. آقای ع.ب. ۲. آقای م.الف. با وکالت آقای م. ر. به‬ طرفیت آقای الف.ت. به خواسته مطالبه خسارت (الزام به پرداخت مبلغ سیصد و بیست میلیون ریال وجه التزام موضوع قرارداد به ‬شماره ۱۴۲۹ مورخ ۱۳۸۵/۸/۱۴ و پرداخت مبلغ بیست میلیون ریال موضوع ظهر قرارداد مرقوم به انضمام هزینه دادرسی و تأخیر تأدیه از اردیبهشت ۱۳۸۶ لغایت تاریخ صدور حکم و اجرای آن به مبلغ ۳۲۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال که وکیل خواهان اظهار داشتند: موکلین به حکایت قرارداد شماره ۱۴۲۹ مورخه ۱۳۸۵/۸/۱۴ که تصویر مصدق آن پیوست می باشد، به ‬عنوان سازنده، مبادرت به انعقاد قرارداد مشارکت با خوانده به عنوان مالک نموده اند تا با توجه به شرایط مندرج در قرارداد، نهایتا هر یک مالک قسمتی از ساختمان احداثی گردند، لیکن خوانده، مالک پلاک ثبتی ... بخش ۱۱ تهران، با وجود تعهدات قراردادی مبادرت به فسخ قرارداد به استناد توافق مندرج در ظهر قرارداد فوق‬ الاشاره نمود (دادخواست فسخ و دادنامه صادره به شماره ۳۸>۱۳۸۸/۱/۲۹ صادره از شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران در خصوص فسخ قرارداد به پیوست تقدیم می گردد). لذا با توجه به اینکه شرط مندرج در ظهر قرارداد {با این عبارت"... مبلغ سیصد میلیون ریال معادل سی میلیون تومان بابت خسارت پشیمانی بین طرفین می باشد" } که خوانده با تمسک به آن از انجام تعهدات قراردادی تخطی نموده و نیز در مقام اعمال، ابراز و تأیید قضایی آن برآمده همراه با چنین قیدی است که مشروط‬ له می بایست مبلغ سی میلیون تومان بابت خسارت پشیمانی به طرف مقابل پرداخت نماید و شرط مذکور به صورت یک کل تجزیه ناپذیر و مجموعه واحد مورد استناد و استفاده خوانده قرارگرفته بدین ترتیب محکومیت ایشان به پرداخت مبلغ سی و دو میلیون تومان (سی میلیون تومان خسارت پشیمانی و دو میلیون تومان وجه پرداختی از ناحیه موکلین به خوانده حسب ظهر قرارداد) به همراه هزینه دادرسی، حق ‬الوکاله وکیل و خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ اعمال حق فسخ (اردیبهشت سال ۱۳۸۶ وفق قوانین و مقررات معتبر از جمله مواد ۲۳۰،۲۲۸،۲۲۱،۱۰ قانون مدنی و مواد ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی) مورد تقاضاست. پس از جری تشریفات قانونی و دعوت از اصحاب دعوی نظر به اعلام فسخ قرارداد از سوی خوانده و تأیید آن به‬ موجب دادنامه قطعی شماره ۳۸ مورخه ۱۳۸۸/۱/۲۹ صادره از شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظر استان تهران و با توجه به مفاد ظهر قرارداد عادی مشارکت تنظیمی میان خواهان‬ها و خوانده دعوی دادگاه خواسته خواهان را مقرون به صحت تشخیص و به ‬استناد مواد ۱۰ و ۲۱۹ و ۲۲۰ و ۲۲۳ و مواد ۱۹۸ و ۵۱۵ و ۵۱۹ و ۵۲۲ قانون آئین دادرسی مدنی حکم به محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ سیصد میلیون ریال بابت وجه التزام ناشی از قرارداد و به ‬استناد ماده ۲۶۵ قانون مدنی پرداخت مبلغ بیست میلیون ریال بابت وجه بلاعوض موضوع ظهر قرارداد به ‬لحاظ فسخ قرارداد فی‬مابین و پرداخت مبلغ ۶/۴۷۴/۰۰۰ ریال بابت هزینه دادرسی و نیز پرداخت خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست ۱۳۹۲/۹/۱۶ لغایت اجرای حکم در حق خواهان‬ها صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر‬خواهی در دادگاه‬های تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی حقوقی تهران

حیدری

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای الف.ت. به‬ طرفیت ۱- آقای ع.ب. ۲- آقای م.الف. با وکالت آقای م.ر. نسبت به قسمت های اخیر دادنامه شماره ۰۰۰۸۳-۱۳۹۳/۲/۶ صادره از شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی حقوقی تهران که متضمن صدور حکم به محکومیت تجدیدنظر‬خواه به مبلغ ۲۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال بابت وجه بلاعوض موضوع ظهر قرارداد به‬ لحاظ فسخ قرارداد فی‬مابین و نیز پرداخت خسارت تأخیر تأدیه نسبت به مبلغ سیصد میلیون ریال وجه التزام راجع به فسخ قرارداد شماره ۱۴۲۹-۱۳۸۵/۸/۱۴ از تاریخ تقدیم دادخواست (۱۳۹۲/۹/۱۶) لغایت اجرای حکم در حق خواهان‬ها می باشد با توجه به محتویات و مندرجات پرونده خصوصا تصویر ارائه شده مبنی بر اینکه تجدیدنظر‬خواه مبلغ ۲۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال را تقدیم بنگاه نموده است و در رابطه با خسارت تأخیر تأدیه از وجه التزام مندرج در قرارداد فی‬مابین که خود خسارت است خارج از مفاد ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی می باشد علی‬هذا با عنایت به مراتب مذکور دادگاه به استناد ماده ۲ و ۵۲۲ و قسمت اول ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی و ماده ۲۸۲ قانون مدنی ضمن نقض قسمت های اخیر دادنامه معترض‬ عنه قرار عدم استماع دعوی خواهان‬های نخستین را نسبت به آن‬ها صادر و اعلام می نماید و در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.ب. ۲- آقای م.الف. با وکالت آقای م.ر. به‬ طرفیت آقای الف.ت. نسبت به قسمت اخیر دادنامه شماره ۰۰۰۸۳-۱۳۹۳/۲/۶ صادره از شعبه ۱۱۰ دادگاه عمومی حقوقی تهران که متضمن خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست (۱۳۹۲/۹/۱۶) لغایت اجرای حکم می باشد که تجدیدنظر‬خواهان نسبت به تاریخ خسارت تأخیر تأدیه معترض می باشند با توجه به محتویات و مندرجات پرونده خصوصا اینکه اصل خواسته، خسارت می باشد و خسارت تأخیر تأدیه از خسارت‬ تأمل دارد چه رسد به زمان خسارت تأخیر تأدیه علی‬هذا با عنایت به مفاد ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی اعتراض تجدیدنظر‬خواهان نسبت به این قسمت از دادنامه وارد و موجه نیست زیرا اعتراض مدلل و موجهی که موجبات نقض این قسمت از دادنامه معترض‬ عنه را فراهم نماید به‬ عمل نیاورده دادگاه به استناد ماده ۲ و ۳۴۱ و ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی ضمن رد درخواست تجدیدنظر‬خواهان قرار عدم استماع این قسمت از خواسته خواهان‬ های نخستین را صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۳۳ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

خیری – مرادی