رای وحدت رویه شماره 228 مورخ 1349/08/20 هیات عمومی دیوان عالی کشور(مبدأ مرور زمان جرم افترا )
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
رای وحدت رویه شماره ۲۲۸ مورخ ۱۳۴۹/۰۸/۲۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (مبدأ مرور زمان جرم افترا): چون تحقق بزه افترا در صورت اسناد صریح جرمی از طرف کسی به دیگری با سوء نیت معلق به احراز کذب تهمت و عدم ثبوت عمل انتسابی در مراجع قضایی است که با این وصف اسناد دهنده مفتری محسوب و به مجازات مقرر در قانون محکوم میشود بنابراین شروع مرور زمان جرم افترا طبعاً از تاریخ قطعیت عجز از ثبات اسناد و ثبوت کذب شکایت شاکی است نه صرف اعلام شکایت و اسناد بزه لذا رأی شعبه هشتم دیوان عالی کشور نتیجتاً صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی طبق قانون وحدت رویه مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)