سیمای پیشگیرانه کنوانسیون جهانی علیه فسادو قانون اساسی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سیمای پیشگیرانه کنوانسیون جهانی علیه فساد و قانون اساسی ایران نام مقاله ای از سید محمد هاشمی و مریم سرمست بوده که در دوره پنجم شماره هجدهم (زمستان 1391) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

کنوانسیون جهانی مبارزه علیه فساد به عنوان اولین سند معتبر بین المللی وداراي ضمانت اجرا درخصوص پیشگیري از فساد، گامیبلنددر جهت نیل به حقوق و آزادیهاي بنیادین بشري تلقی میشود. حقوق و اصولی که در متن این سند از سوي تدوین کنندگان مورد تاکید قرار گرفته؛ آرمان بزرگ همه طرفداران حقوق بشر و همه خردمندانی است که از پیامدهاي تلخ فساد در ابعادمختلف زندگی بشرآگاهی دارند. قانون اساسی جمهوري اسلامی ایران نیز به عنوان یک سندعالی درحقوق داخلی برخوردارازاصولی براي پیشگیري یامقابله بافساد میباشد و اگرچه به طورمستقیم به این موضوع نپرداخته واصل خاصی رابه این مقوله اختصاص نداده است اما در فصول چهارده گانه، باتقریر اصولی که به صورت عام حقوق همه افرادملت رامورد توجه قرارداده وبناي جامعه را توام با تضمین آزاديهاي مختلف وباتکیه براصول شناخته شده حقوقی تضمین نموده؛ همانابه نوعی مبین عنایت به پیشگیري ازفسادوروشن بینی مقنن جمهوري اسلامیدرباب اهمیت ایجادنظام حکومتی سالم میباشد. بدون شک هردوسند کنوانسیون جهانی علیه فسادوقانون اساسی جمهوري اسلامی ایران، دربردارنده اصول، سیاست ها وراهکارهایی هستند که بااین گونه مطالعات زمینه سازي بهینه براي توجه به مفاد آنها و بالاخره اجرایی شدن آنها فراهم میشود.

کلیدواژه ها

  • فساد
  • کنوانسیون
  • قانون اساسی
  • اصول
  • پیشگیري

مواد مرتبط