عرف و عادت در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
عرف و عادت در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران
عنوانعرف و عادت در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران
رشتهحقوق خصوصی
دانشجومحمدرضا قمی دهنوی
استاد راهنماگودرز افتخار جهرمی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۷۸
دانشگاهدانشگاه شهید بهشتی



عرف و عادت در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط محمدرضا قمی دهنوی، با راهنمایی گودرز افتخار جهرمی در سال ۱۳۷۸ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی دفاع گردید.

چکیده

این نوشتار مختصر در پی تبیین جایگاه عرف در این کنوانسیون می باشد و ناگزیر بایستی مقولات متعددی را ملحوظ دارد چه از آنجا که کنوانسیون مذکور طرفین قرارداد را ملزم به رعایت هر گونه عرف و عادت مورد توافق دیده است باید عرف و عادت مورد نظر کنوانسیون دقیقا" شناخته شده و حدود الزام طرفین و نقشی که عرف و عادت در تعیین اختیارات و وظایف اطراف قرارداد دارد و همینطور مسایل متعدد پیرامون آن بازشناخته شود لذا در ابتدا امر تاریخچه ای مختصر توام با بیان قلمرو کنوانسیون برای شناخت موقعیتی که کنوانسیون فعلی در آن بسر می برد و حدودی که قواعد آن اجازه قدرت نمایی دارند، مفید و کارساز خواهد بود. در فصل پایانی این پایان نامه مستقیما"به بحث پیرامون عرف و عادت های مورد تصریح کنوانسیون پرداخته و فروعات عرف و عادت را در لابلای مواد کنوانسیون دنبال خواهیم کرد. در تمامی فصول یادشده بین اصول و قواعد حاکم بر عرف در کنوانسیون با حقوق ایران مقایسه بعمل آمده و وجوه تشابه و افتراق آنها احصاء گردیده است .

کلیدواژه ها

  • عرف
  • کنوانسیون بیع بین المللی کالا
  • ایران
  • عادت