علنی بودن دادرسی در پرتو اسناد بینالمللی و حقوق داخلی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
علنی بودن دادرسی در پرتو اسناد بینالمللی و حقوق داخلی نام مقاله ای از علی خالقی است که در شماره 5 (فروردین 1383) فصلنامه پژوهشهای حقوقی منتشر شده است.
چکیده
علنی بودن دادرسی یکی از تضمینات مهم رسیدگیهای کیفری است که در قوانین اساسی بسیاری از کشورها و اسناد بینالمللی مختلف مورد تأکید قرار گرفته است. در ایران نیز، این اصل با قرار گرفتن در قانون اساسی و از رهگذر تصویب میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی توسط کشورمان از جایگاه ممتاز و ویژهای برخوردار گشته است. با این حال، قانونگذار ایرانی گاه به مقتضیات این اصل چندان پایبند نبوده، قلمرو اجرای آن را محدود ساخته است. آشنایی با مفاد و محتوای این اصل و موارد نقض آن در حقوق ایران موضوع مقاله حاضر را تشکیل میدهد.
کلید واژه ها
- آیین دادرسی کیفری
- علنی بودن
- اسناد بین المللی
- حقوق داخلی
- متهم
- محاکمه
مواد مرتبط
- ماده 9 قانون مدنی
- ماده 10 اعلامیه جهانی حقوق بشر
- ماده 14 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی
- ماده 64 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی
- ماده 68 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی
- ماده 67 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی
- ماده 6 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
- ماده 8 کنوانسیون آمریکایی حقوق بشر
- اصل 72 قانون اساسی
- اصل 138 قانون اساسی
- ماده 326 آیین دادرسی کیفری 1290
- ماده 308 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- اصل 165 قانون اساسی
- ماده 188 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 144 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری
- ماده 152 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 225 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 252 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 253 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 648 قانون مجازات اسلامی
- ماده 189 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378
- ماده 697 قانون مجازات اسلامی
- ماده 644 قانون مجازات اسلامی
- اصل 168 قانون اساسی
- ماده 327 آیین دادرسی کیفری 1290