قابلیت دادخواهی حق مسکن در نظام بینالمللی حقوق بشر و حقوق ایران
قابلیت دادخواهی حق مسکن در نظام بینالمللی حقوق بشر و حقوق ایران نام مقاله ای است از زهرا مشرف جوادی و سید قاسم زمانی و زهرا ابراهیمی که در شماره سه دوره پنجاه و دو (پاییز 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی تهران منتشر شده است.
چکیده
برخورداری از مسکن مناسب از جمله نیازهای اساسی بشر است که تحقق سایر حقوق بدان وابسته است. ازاینرو در بسیاری از اسناد ملی، منطقهای و بینالمللی حق مسکن شناسایی شده است. اما این امر باید مورد توجه قرار گیرد که صرف برخورداری از یک حق بهتنهایی کفایت نمیکند و ضمانت اجرا و همچنین حق اقامۀ دعوا برای برخورداری از آن حق هم اهمیت دارد. ازاینرو این مسئله مطرح است که آیا حق مسکن قابلیت دادخواهی در نظام حقوقی بینالمللی و ملی را خواهد داشت. در نظام بینالمللی حقوق بشر با تصویب پروتکل اختیاری به میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (1966) در سال 2008 این امر با رعایت ضوابط خاص و تفاسیر کمیتۀ محقق شده است؛ اما دولت جمهوری اسلامی ایران بهعنوان دولتی که عضو میثاق است و عضو پروتکل الحاقی بدان نیست، رویۀ خاص خود را خواهد داشت. در نتیجه این پژوهش بر آن خواهد بود تا سیستم و رویۀ استناد و دادخواهی حق مسکن در نظام بینالمللی حقوق بشر و نظام حقوقی ایران در موارد خاص را توصیف و تحلیل کند.
کلیدواژهها
- حق بر مسکن
- حقوق بشر
- قابلیت دادخواهی مسکن