قانون بیمه
قانون بیمه، در جلسه هفتم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و شانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.[۱]
سیر تحولات قانون
در سال 1310 خورشیدی، فعالیت جدی ایران در زمینه بیمه آغاز شد. در این سال بود که قانون و نظام نامه ثبت شرکت ها در ایران به تصویب رسید و متعاقب آن بسیاری از شرکت های بیمه خارجی به تاسیس شعبه یا نمایندگی در ایران پرداختند. گسترش فعالیت شرکت های بیمه خارجی، مسئولان کشور را متوجه ضرورت تاسیس یک شرکت بیمه ایرانی کرد و دولت در شانزدهم شهریور 1314 شرکت سهامی بیمه ایران را با سرمایه 20 میلیون ریال تاسیس نمود. فعالیت رسمی شرکت سهامی بیمه ایران از اواسط آبان ماه همان سال آغاز شد. تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران، نقطه عطفی در تاریخ فعالیت بیمه ای کشور به شمار می رود؛ زیرا از آن پس، دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرایی مناسب، قادر به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت موسسات بیمه خارجی شد. دو سال پس از تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال 1316 قانون بیمه تدوین شد و به تصویب رسید.[۲]
تقسیم بندی
قانون بیمه در 36 ماده و تحت عناونین زیر تنظیم شده است:
- معاملات بیمه
- فسخ و بطلان
- مسئولیت بیمه گر[۱]
قوانین مرتبط
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ قانون بیمه، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، دریافت شده در بهمن 1403
- ↑ آیت کریمی. کلیات بیمه. چاپ 7. میزان، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6714336