ماده ۱۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
ماده ۱۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:افسران و درجه داران وظیفه و کارکنان پیمانی که خدمت وظیفه خود را به اتمام نرسانده‌اند چنانچه به علت ارتکاب جرائم عمدی به یکی از مجازاتهای مذکور در ماده (۱۲) این قانون محکوم شوند بقیه خدمت وظیفه خود را پس از اجرای مجازات با دو درجه یا رتبه پایین‌تر به صورت خدمت وظیفه انجام خواهندداد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
طبق ماده ۲۷ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۶/۷/۷، کارکنان پیمانی به افرادی اطلاق می‌شود که طبق مقررات مربوطه، خدمت مشخص را برابر قرارداد معینی انجام می‌دهند.[۱]
نکات توضیحی
برخلاف برخی نظرات، بین مقررات تبصره ۲ ماده ۱۲ این قانون و ماده ۱۴ تعارضی وجود ندارد؛ زیرا طبق مقررات تبصره ۲ ماده به خدمت این افراد به محض قطعی شدن محکومیت‌های مزبور به عنوان عضو پیمانی نیروهای مسلح پایان داده می‌شود. اما از لحاظ خدمت وظیفه عمومی، باید برابر قانون خدمت وظیفه عمومی، با آنان برخورد شود.[۲]
انتقادات
در صورت تعلیق اجرای مجازات، شاملیت ماده به این وضعیت با ابهام رو به رو است. این ماده به انجام خدمت به صورت خدمت وظیفه پس از اجرای مجازات اشاره دارد. این در حالی است که در تعلیق اجرای مجازات، مجازات عملاً اجرا نمی‌شود. در این صورت اگر به اطلاق محکومیت توجه نماییم، ماده شامل مجازات تعلیقی هم می‌شود. گفتنی است اگر به قسمت اخیر ماده توجه کنیم، مشمولیت مجازات تعلیقی با تردید رو به رو می‌شود.[۳]
منابع
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3512980
- ↑ نشریه دادرسی شماره 45 مرداد و شهریور 1383. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2998384
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3512992