ماده ۲۶ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸

ماده ۲۶ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: نسبت به متخلفان از مواد 17 - 18 - 19 - 20 این قانون در مواردی که به سبب سپری شدن مدت حق پدیدآورنده استفاده از اثر با رعایت مقررات این قانون برای همگان آزاد است. وزارت فرهنگ و هنر عنوان شاکی خصوصی را خواهد داشت.

مواد مرتبط

• ماده 17 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
• ماده 18 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
• ماده 19 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
• ماده 20 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان
• ماده 40 قانون مدنی
• اصل 45 قانون اساسی
• ماده 18 کنوانسیون برن

مطالعات تطبیقی

مطابق با کنوانسیون برن، این کنوانسیون، فقط در مورد آثاری قابل اعمال است که آن اثر، در زمان لازم الاجرا شدن این معاهده، هنوز به لحاظ انقضای مدت حمایت در کشور مبدأ، در حوزه عمومی وارد نشده باشد. اگر اثری به دلیل انقضای مدت حمایت در کشوری که درخواست حمایت شده، در حوزه عمومی قرار گرفته باشد، مجددا مورد حمایت واقع نخواهد گرفت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وقتی یک اثر در مالکیت عموم قرار می گیرد، هیچ محدودیت حقوقی ای برای استفاده از آن توسط جامعه وجود ندارد. در حوزه حق نسخه برداری و حقوق مجاور، عبارت در مالکیت عموم، اینگونه تعریف می شود: آن دسته از آثاری که می توانند بدون نیاز به اجازه صاحبان حق یا بدون تعهد به پرداخت غرامت به آنها، توسط هر شخصی مورد استفاده قرار گیرند. به عبارت بهتر، هر شخصی می تواند اثر را به هر طریقی که مطلوب جامعه است، تکثیر و عرضه نماید و از ثمرات آن برخوردار شود. و باید توجه داشت که چنین امکانی، به این معنا نیست که کسی حق دارد مانع بهره برداری آزاد دیگران شود؛ چرا که ویژگی اموال عمومی، عدم قابلیت تملک خصوصی آنها است. در واقع، پس از منقضی شدن مدت حمایت از اثر، حقوق انحصاری و اعتباری پدیدآورنده که به وی امکان ممانعت دیگران از استفاده از اثر را می داد، زائل می شوند، اما آنچه به عنوان مال عمومی در اختیار جامعه قرار می گیرد، چنین انحصاری نیست، بلکه صرفا جواز استفاده از مضمون و محتوای اثر است.

مقالات مرتبط

وضعیت حقوقی پدیده‌های فکری قبل از دورة حمایت و بعد از آن