ماده ۳۴ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
ماده ۳۴ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: مددکاران اجتماعی بهزیستی یا واحد حمایت دادگستری و ضابطان دادگستری به منظور انجام تحقیقات و اقدامات موضوع این قانون، حق ورود به محل زندگی و کار افراد را جز با اجازه متصرف قانونی یا دستور مقام قضائی ندارند، مگر در خصوص اقدامات حمایتی موضوع ماده (۳۳) این قانون که در این صورت باید در گزارش تنظیمی موضوع این ماده ادله ضرورت مداخله را نیز به روشنی ذکر کنند.
مواد مرتبط
- ماده ۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
- ماده ۲۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
- ماده ۳۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
- ماده ۳۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
توضیح واژگان
مددکار اجتماعی: را باید نوعی خدمت حرفه ای مبتنی بر دانش و مهارتهایی است که در راستای کمک به افراد و گروهها یا جامعه و با هدف به دست آوردن استقلال و رضایت شخصی و اجتماعی به کار میرود.[۱]
مقام قضایی: مقام قضایی همان کارمند قضایی دادگستری یا قوه قضاییه است که دارای پایه قضایی باشد.[۲] به عبارت دیگر مقام قضایی به شخصی اطلاق میگردد که ابلاغ قضایی دارد و در محاکم شامل قضات تحقیق، رئیس و معاونان حوزه قضایی، دادرسان و روسای دادگاهها، سرپرستان مجتمعهای قضایی، معاونان رئیس کل و شخص رئیس کل دادگستری استان میگردد.[۳]
ضابط دادگستری: مأموری است که تحت نظارت و تعلیمات دادستان در کشف جرم، حفظ آثار و علائم و جمعآوری ادله وقوع جرم، شناسایی، یافتن و جلوگیری از فرار و مخفی شدن متهم، تحقیقات مقدماتی، ابلاغ اوراق و اجرای تصمیمات قضائی، به موجب قانون اقدام میکند.[۴]
نکات توضیحی
طبق مفاد ماده ۳۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، مددکار اجتماعی بهزیستی و ضابط دادگستری برای حمایت از طفل یا نوجوان میتوانند اقداماتی را انجام دهند و در صورت نیاز طفل را از محیط دور کنند. برای انجام این اقدامات، اصل بر این است که مددکار اجتماعی و ضابط دادگستری، حق ورود به به محل زندگی و کار افراد را جز با دستور مقام قضایی (یعنی دادستان یا جانشین یا کشیک وی) یا با اجازه متصرف ندارند مگر در مواردی که خطر شدید و قریبالوقوعی طفل یا نوجوان را تهدید کند یا به سبب وضعیت مخاطره آمیز، وقوع جرم محتمل باشد که در این صورت، بدون اجازه متصرف یا دستور دادستان، راساً ورود میکنند اما باید در گزارش خود، ادله ضرورت مداخله را به روشنی بیان کند و به دادستان ارائه دهد.[۵]
منابع
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276788
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد دوم) (بخش تعزیرات). چاپ 2. ققنوس، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 374824
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 481644
- ↑ ماده 28 قانون آیین دادرسی کیفری
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652456