ماده ۳۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
ماده ۳۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تمام اقدامات و تحقیقات از اطفال و نوجوانان موضوع این قانون باید توسط اشخاص آموزش دیده در این زمینه و در کمترین دفعات و کوتاهترین زمان ممکن بر حسب نیازهای آنها به عمل آید.
توضیح واژگان
طفل: کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد. (سن بلوغ در پسران ۱۵ سال و در دختران ۹ سال قمری است)[۱]
نوجوان: شخصی است که به سن بلوغ رسیده و زیر ۱۸ سال سن دارد، بنابراین دختران ۹ تا ۱۸ سال و پسران ۱۵ تا ۱۸ سال، نوجوان محسوب میشوند.[۲]
نکات توضیحی
تحقیق در خصوص جرایم چه در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان چه در سایر قوانین، بر عهده بازپرس و در صورت کمبود آن بر عهده دادیار تحقیق است مگر مواردی که تعقیب و تحقیق آن مستقیماً در صلاحیت محاکم کیفری قرار گرفته باشد. در خصوص جرایم موضوع قانون حمایت از اطفال و نوجوانان نیز در مواردی که تعقیب بر عهده دادسرا باشد وظیفه تحقیق بر عهده بازپرس یا دادیار است و این افراد باید آموزش دیده باشند تا وفق مفاد ماده ۳۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان بتوانند در دفعات کم و زمان کوتاه اقدامات لازم را انجام دهند.[۳]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات). چاپ 1. ققنوس، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 612080
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4336664
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652484