ماده 100 قانون ثبت اسناد و املاک مصوب 1302

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۰۰ قانون ثبت اسناد و املاک مصوب ۱۳۰۲ مصوب ۱۳۰۲,۰۱,۲۱: هر گاه سندی بواسطه تقصیر یا غفلت مباشر از اعتبار افتاده باشد مباشر مذکور باید علاوه بر مجازات های مخصوصه مقرره از عهده کلیه خسارات وارده نیز برآید.