ماده 25 قانون ثبت اسناد و املاک مصوب 1302

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۵ قانون ثبت اسناد و املاک مصوب ۱۳۰۲ مصوب ۱۳۰۲,۰۱,۲۱: هر گاه اجزای اداره ثبت اسناد و املاک عامدا یکی از جرمهای ذیل را مرتکب شوند از هر گونه خدمت دولتی اخراج و بمجازاتیکه برای جعل و تزویر خطوط رسمیه و یا استعمال اسناد مجعوله مقرر است محکوم خواهند شد.

اولا – اسنادی که بجهات ظاهره از سندیت افتاده ثبت نمایند مثل اسناد مجعوله و محکوکه و قلم رفته و امثال آنها.

ثانیا – اسناد راجعه به معاملات را بدون حضور طرفین و یا وکلای ثابت الوکاله آنان و یا بدون حضور شخص که خودش صلاحیت دارد که قایم مقام طرفین باشد و یا وکیل ثابت الوکاله او ثبت نماید و همچنین اگر اسنادی را که قایم بیکطرف باشد بدون حضور طرف مزبور و یا قایم مقام قانونی او ثبت کند.

ثالثا – سندی را باسم کسانیکه آن معامله را نکرده اند ثبت کنند.

رابعا – تاریخ سند یا ثبت سندی را مقدم و یا موخر در دفتر ثبت کنند.

خامسا – تمام یا قسمتی از دفاتر ثبت را مفقود و یا مکتوم کنند یا ورقی از آن دفاتر را بکشند و یا بوسایل مزوره دیگر ثبت سندی را از اعتبار و استفاده بیندازند.

سادسا – در ثبت سند بتراشیدن یا پاک کردن تصرف کنند.

سابعا – اسناد انتقالی را با علم بعدم مالکیت انتقال دهنده ثبت کرده باشد.