ماده ۱۱۳ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۱۳ قانون مجازات اسلامی: موقوف شدن تعقیب، صدور حکم یا اجرای مجازات، مانع از استیفای حقوق مدعی خصوصی نیست و متضرر از جرم می‌تواند دعوای خصوصی را در مرجع صالح اقامه نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۱۲ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۱۱۴ قانون مجازات اسلامی
• ماده ۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۱۰۹ قانون آیین دادرسی کیفری
• ماده ۵۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری

توضیح واژگان

ضرر و زیان‌های قابل مطالبه در دعاوی خصوصی ناشی از جرم، دو دسته اند:

۱- ضرر و زیان مادی

۲- منافع ممکن الحصول ناشی از ارتکاب جرم.

ضمناً گروهی معتقدند مقصود از ادعای خصوصی مطالبه ضرر و زیان از سوی متضرر جرم، لزوم اقامه آن از سوی مدعی خصوصی و تبعی یا فرعی بودن موضوع نسبت به دادرسی کیفری است.

نکات تفسیری دکترین ماده 113 قانون مجازات اسلامی

چنانچه ضمن دعوای عمومی، دعوای خصوصی مطرح شده باشد و دعوای عمومی مشمول مرور زمان قرار گیرد، باید به دعوای خصوصی رسیدگی شود،همچنین دعوای خصوصی باید در همان دادگاهی که جنبه عمومی جرم در آن مطرح است، رسیدگی و حکم صادر شود، ضمناً چنانچه رسیدگی به جنبه عمومی جرم در مرحله دادسرا باشد، رسیدگی به دعوای خصوصی در دادگاه حقوقی به عمل می‌آید، هرچند بهتر بود قانونگذار به صراحت تکلیف این مورد را روشن می‌ساخت.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 113 قانون مجازات اسلامی

1. موقوف شدن تعقیب یا اجرای مجازات بر حقوق مدعی خصوصی تأثیری ندارد.
2. متضرر از جرم می‌تواند حقوق خود را مستقل از روند کیفری پیگیری کند.
3. دعوای خصوصی می‌تواند در مرجع صالح مطرح شود.
4. حقوق مدعی خصوصی حتی پس از صدور حکم یا موقوف شدن تعقیب، قابل استیفا است.

رویه های قضایی

• رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره تبدیل شلاق به نگهداری در کانون اصلاح و تربیت
• نظریه شماره 7/1400/408 مورخ 1400/10/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعدد شکات در جرم انتقال مال غیر درحکم کلاهبرداری
• رای دادگاه درباره تأثیر موقوفی تعقیب بر جنبه خصوصی جرم (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۱۱۲)

مقالات مرتبط

• مبانی فقهی و حقوقی خشونت تربیتی در مواجهه با اطفال بزهکار
• مرورزمان دعاوی قربانیان کاربرد سلاحهای شیمیایی جنگ عراق با ایران