ماده 119 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱۱۹ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: کارکنان به اقتضای ابراز لیاقت و شایستگی به شرح زیر مورد تشویق قرار می گیرند:
الف – تشویق شفاهی.
ب – تشویق کتبی.
ج (اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– تشویق در دستور قسمتی
د (اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– تشویق در دستور نیروی انتظامی یا سازمان
ه(اصلاحی ۰۸/۰۴/۱۳۹۰)– – تشویق در فرمان همگانی
و – اعطای مرخصی تشویقی حداکثر به مدت سی روز در طول یک سال.
ز – اعطای جوایز.
ح – اعطای پاداش نقدی از یک تا سه برابر وجوه دریافتی ماهانه در طول یک سال.
ط– – اعطای یک واحد ارتقاء حقوقی با تصویب فرمانده نیروی انتظامی.
ی – سفر حج یا عمره مفرده یا عتبات عالیات و سایر اماکن متبرکه با هزینه نیروی انتظامی.
ک – اعطای ارشدیت، به میزان کمتر از حداقل مدت توقف قانونی در درجه یا رتبه مربوطه.
ل – اعطای درجه یا یک رتبه تشویقی با احتساب قدمت خدمت در درجه یا رتبه قبل.
م – اعطای نشان.
تبصره ۱ – فرماندهان و مسؤولین در صورت اقتضاء می توانند در حدود اختیارات قانونی خود تنبیه در حال اجرا را به عنوان تشویق مورد عفو قرار دهند.
تبصره ۲ – نیروی انتظامی می تواند با تصویب مقامات مذکور در ماده (۸۷) این قانون همه ساله حداکثر به نسبت یک درصد از کارکنانی که بیش از بیست سال سابقه خدمت داشته و شایستگی و خلاقیت و ابتکار لازم را در جهت پیشبرد اهداف سازمان از خود بروز داده اند، برای یک بار در طول خدمت یک رتبه حقوقی تشویقی اعطاء نماید.
تبصره ۳ – تشویق های موضوع بندهای (ح)، (ط–) و (ی) این ماده با رعایت دستورالعملی که توسط نیروی انتظامی تهیه و پس از تأیید وزارت کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور به تصویب هیأت وزیران می رسد، اعطاء و به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.