ماده 12 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

ماده 12 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392:دادگاه می تواند در دوره سرپرستی آزمایشی در صورت زوال و یا عدم تحقق هر یک از شرایط مقرر در این قانون به تقاضای دادستان و یا سرپرست منحصر یا سرپرستان کودک یا نوجوان و با اطلاع قبلی سازمان و همچنین با تقاضای سازمان قرار صادره را فسخ نماید.

مواد مرتبط

• ماده 11 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

توضیح واژگان

کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.

نکات توضیحی ماده 12 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

در خصوص فسخ قرار دوره آزمایشی سرپرست یا سرپرستان حق اعتراض دارند. حکم سرپرستی با توافق شخص تحت سرپرستی و سرپرست پایان نمی یابد بلکه پایان این رابطه صرفا بعد از جلب نظر کارشناس سازمان و در مواردی که قانون تصریح دارد فسخ می شود. بنابراین باردار شدن زوجه یا تولد کودک در خانواده سرپرست، در دوران آزمایشی موجب فسخ قرار آزمایشی نیست.در خصوص فسخ قرار دوره آزمایشی سرپرست یا سرپرستان حق اعتراض دارند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 12 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

1. دادگاه در دوره سرپرستی آزمایشی می‌تواند تصمیم‌گیری کند.
2. در صورت زوال یا عدم تحقق شرایط مقرر در قانون، امکان فسخ قرار وجود دارد.
3. تقاضای دادستان می‌تواند منجر به فسخ قرار شود.
4. سرپرست منحصر یا سرپرستان کودک یا نوجوان می‌توانند تقاضای فسخ کنند.
5. اطلاع قبلی سازمان الزامی است قبل از فسخ قرار.
6. سازمان می‌تواند خود نیز تقاضای فسخ قرار را داشته باشد.

مقالات مرتبط

نقش سازمان بهزیستی در فرآیند سرپرستی از کودکان و نوجوانان بی سرپرست یا بدسرپرست