نقش سازمان بهزیستی در فرآیند سرپرستی از کودکان و نوجوانان بی سرپرست یا بدسرپرست
نقش سازمان بهزیستی در فرایند سرپرستی از کودکان و نوجوانان بی سرپرست یا بدسرپرست نام مقاله ای است از حمیدرضا صالحی، فاطمه رضایی، نرگس باقری مطلق که در شماره هفتاد و دو، دوره بیست و پنجم (۱۳۹۹) دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده (ندای صادق) منتشر شده‌است.
چکیده
به موجب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲ تکالیف مهمی برعهده سازمان بهزیستی قرار گرفته‌است. هدف، تبیین نقش و جایگاه و حدودوثغور مداخله سازمان بهزیستی در فرایند فرزندخواندگی وفق قانون مصوب ۱۳۹۲ است. بعد از آن مفهوم فرزندخواندگی (فرزندپذیری)، قانون ۱۳۹۲، آیین‌نامه‌ها و ضوابط و مقررات مربوط به آن بررسی، و سعی شد تا در خلال مباحث مطرح شده، بدین سؤال جوابی درخور داده شود که قانونگذار چه وظایف و نقش‌هایی را در فرایند فرزندخواندگی به بهزیستی داده‌است و چالش‌های اجرایی سازمان بهزیستی در اجرای قانون چه می‌تواند باشد. مهم‌ترین نتیجه به دست آمده، این بود که قانونگذار علاوه بر واگذاری امور سرپرستی به سازمان بهزیستی، مرجعیت کارشناسی سازمان را در فرایند سرپرستی پذیرفته‌است، و برخی وظایف محوله سازمان بهزیستی نظیر اعلام نظر کارشناسی ظرف مهلت دوماهه به دادگاه صالح، ساماندهی سرپرستی‌های غیرقانونی و نظارت تا پایان دوره سرپرستی در اجرا با موانع و مشکلاتی مواجه است.
کلیدواژه‌ها
- حکم سرپرستی
- بدسرپرست
- بی سرپرست
- سازمان بهزیستی
- سرپرستی
- فرزندخواندگی
- کودکان و نوجوانان
مواد مرتبط
- ماده 22 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- ماده 36 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- ماده 2 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- ماده 12 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- ماده 13 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- ماده 30 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲
- تبصره ۲ ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲