ماده 150 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ماده ۱۵۰ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: حقوق کارکنان از حاصلضرب مجموع عوامل ذیل در ضریب ریالی تشکیل می گردد:
الف – حداقل حقوق مبلغ معینی است که به عنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح کارکنان مشمول این قانون پرداخت می گردد.
تبصره – عدد حداقل حقوق برای دارندگان مدرک تحصیلی کاردانی و پائین تر ۶۴۸ واحد – برای دارندگان مدرک کارشناسی ۵۶۴ واحد و برای دارندگان مدرک کارشناسی ارشد و بالاتر ۵۳۰ واحد تعیین می گردد.
ب – حق کارایی مبلغی است برابر با حاصلضرب رتبه حقوقی به توان دو در واحد حق کارائی.
تبصره ۱ – واحد حق کارایی برای کلیه کارکنان عدد ۵ /۲ می باشد.
تبصره ۲ – اولین رتبه حقوقی کارکنان اعداد مشخصی است که به موجب ماده (۱۵۴) این قانون برای هر یک از مقاطع تحصیلی تعیین شده است و رتبه حقوقی کارکنان برابر است با مجموع اولین رتبه حقوقی و تعداد درجات یا رتبه های خدمتی دریافتی پس از اولین درجه یا رتبه.
ج – حقوق پایه مبلغی است معادل (۳) یا (۴) یا (۵) درصد مجموع حداقل حقوق و حق کارائی و حق پایه سالهای قبل که بر اساس ارزشیابی کارکنان پس از هر یک سال خدمت به کارکنان تعلق می گیرد و به حقوق آنان اضافه می شود.
تبصره – کارکنان نیروی انتظامی در قبال هر سال خدمت قابل قبول خود تا پایان سال ۱۳۶۹ از حقوق پایه به میزان سه درصد (۳ %) مجموع حداقل حقوق و حق کارایی مربوط به آخرین درجه یا رتبه برخوردار می گردند.