ماده 167 قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب 1361

ماده ۱۶۷ قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب ۱۳۶۱: در صورت اختلاف بین جانی و مجنیعلیه با گواهی دو مرد خبره عادل یا یک خبره مرد و دو زن خبره عادل به اینکه بینائی از بین رفته و دیگر بر نمیگردد یا اینکه بگویند بر میگردد، ولی مدت آن را تعیین نکنند دیه ثابت میشود و همچنین اگر برای برگشت آن مدتی تعیین نمایند و آن مدت سپری شود و بینائی بر نگردد دیه ثابت خواهد بود.

و هرگاه مجنیعلیه قبل از سپری شدن مدت تعیین شده بمیرد دیه استقرار مییابد و همچنین اگر دیگری حدقه او را بکند دیه بینائی بر جانی اول ثابت خواهد بود.

و هرگاه بینائی برگردد و شخص دیگری آن چشم را بکند، بر جانی اول فقط ارش لازم میباشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی