ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی
(تغییرمسیر از ماده 177 قانون آیین دادرسی مدنی)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی: رسیدگی به دعاوی موضوع این فصل تابع تشریفات آیین دادرسی نبوده و خارج از نوبت بعمل میآید.
مواد مرتبط
- ماده ۱۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۵۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۷ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۲ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۳ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی
- ماده ۱۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی
پیشینه
این ماده در قوانین سالهای ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی مشابهی ندارد.[۱]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
یکی دیگر از تکالیف دادگاه رسیدگی خارج از نوبت به این دعاوی میباشد که دادگاهها باید به آن عمل نمایند.[۲][۳] بدیهی است رعایت اصل تناظر و حق دفاع خواهان و خوانده که از اصول مهم دادرسی میباشد، الزامی بوده و مشمول این ماده نیست.[۴]
نکات توضیحی
منظور از رسیدگی خارج از تشریفات این است که دادگاه مکلف به رعایت تشریفات مربوط به ابلاغ و فاصله تاریخ ابلاغ تا جلسه دادرسی و مقررات ناظر به اولین جلسه دادرسی و موعد ایرادات نیست.[۵]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2797184
- ↑ علی مهاجری. مبسوط در آیین دادرسی مدنی (جلد دوم). چاپ 1. فکرسازان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 456912
- ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 571504
- ↑ علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1249112
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5320860