ماده 179 قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۷۹ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران: حقوق بازنشستگی، حقوق وظیفه و حقوق مستمری عبارت است از وجوهی که حسب مورد به بازنشستگان، از کارافتادگان و عائله تحت تکفل کارکنان برابر مقررات مربوط از صندوق بازنشستگی نیروی انتظامی به طور ماهانه پرداخت می گردد.

تبصره ۱ – حقوق و مزایای کارکنان شهید و جانباز ازکارافتاده کلی و مفقودالاثر بر اساس قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کارافتاده و مفقودالاثر جنگ تحمیلی مصوب ۳۰ /۶ /۱۳۷۲ مجلس شورای اسلامی پرداخت خواهد شد.

تبصره ۲ – حقوق کارکنان مفقودالاثر در غیر از موارد مذکور در قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز از کارافتاده و مفقودالاثر جنگ تحمیلی مصوب ۳۰ /۶ /۱۳۷۲بر اساس ماده (۱۷۱) این قانون پرداخت می گردد.

تبصره ۳ – اولین رتبه حقوقی کارکنان بازنشسته که قبل از تصویب قانون ارتش مصوب ۷ /۷ /۱۳۶۶ مجلس شورای اسلامی به درجات ستوان سومی و بالاتر نائل گردیده اند و مدارک تحصیلی آنان پائین تر از فوق دیپلم ( کاردانی) باشد یازده(۱۱) تعیین می گردد و مابه التفاوت آن از تاریخ ۱ /۱ /۱۳۷۱ قابل محاسبه می باشد.

تبصره ۴ – هرگاه شخصی که دارای حقوق بازنشستگی یا وظیفه است مفقودالاثر شود و مدت شش ماه حقوق بازنشستگی یا وظیفه خود را مطالبه ننماید، وراث ذوی الحقوق چنانچه مطابق این قانون مستمری به آنها تعلق گیرد حق دارند موقتا مستمری قانونی خود را تقاضا نمایند. چنانچه بعدها معلوم شود شخص مفقودالاثر فوت نموده، مستمری موقتی از تاریخ فوق به طور دائم برقرار می شود و در صورتی که معلوم شود در حال حیات می باشد، وضعیت حقوق آنان به حال اولیه اعاده می گردد.

تبصره ۵ – حقوق بازنشستگی، وظیفه و مستمری کسانی که قبل از تاریخ ۷ /۷ /۱۳۶۶ خدمت آنان پایان پذیرفته بر اساس مقررات قانون ارتش و مشمولین قانون حقوق و مزایای ارتش تعیین می گردد.