ماده 206 قانون امور حسبی
ماده ۲۰۶ قانون امور حسبی: مقصود از تحریر ترکه تعیین مقدار ترکه و دیون متوفی است.
توضیح واژگان
ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۱]
تحریر ترکه: عبارت است از تعیین مقدار ترکه و دیون متوفی.[۲]
نکات تفسیری دکترین ماده 206 قانون امور حسبی
تحریر ترکه عبارت است از برداشتن صورت ترکه با توصیف اموال و ارزیابی آن و تعیین مطالبات و بدهی که به موجب احکام نهایی و اسناد رسمی یا دفاتر و برگهای مربوط به متوفی یا اقرار بدهکاران ورثه مسلم است.[۳]
نکات توضیحی ماده 206 قانون امور حسبی
تحریر در لغت به معنی نوشتن و کشش دادن صوت هنگان آواز خواندن و همچنین آزاد کردن بنده آمدهاست. در اصطلاح حقوقی تحریر ترکه یعنی تعیین میزان ترکه و بدهیهای متوفی.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 206 قانون امور حسبی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- تحریر ترکه به معنای شناسایی و تعیین میزان دارایی و اموال به جا مانده از فرد متوفی است.
- اهمیت تحریر ترکه در مشخص کردن میزان دیون و بدهیهای متوفی است.
- هدف از تحریر ترکه، تسهیل فرآیند تقسیم اموال بین وراث و پرداخت بدهیها است.
- تحریر ترکه ابزاری است برای جلوگیری از بروز اختلافات میان وراث در خصوص مال و دیون.
- این فرآیند نقش مهمی در حفظ حقوق طلبکاران متوفی دارد.
- تحریر ترکه به ایجاد وضوح و شفافیت در مسائل مالی و حقوقی مربوط به اموال متوفی کمک میکند.
رویه های قضایی
در نظریه مشورتی شماره ۲۷/۵۵۳۱ مورخ ۱۳۵۷/۱۰/۷ اداره حقوقی قوه قضاییه آمدهاست: مطالبات مربوط به زمان حیات کارمند دولت از بابت اشتباه محاسبه حقوق داخل ترکه وی میشود و باید پس از وضع حقوق و دیونی که به ترکه متوفی تعلق میگیرد مطابق قواعد ارث بین ورثه او تقسیم شود.[۴]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. ترمینولوژی حقوق. چاپ 7. گنج دانش، 1374. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487472
- ↑ احمد متین دفتری. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد اول). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2356332
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568536